وقتی می روی تمام چیزهای عادی

وقتی می روی تمام چیزهای عادی
یادگاری می شوند
حساس می شوند
بر مبل نمی شود نشست که تو آنجا نشسته بودی
هوا را نمی شود نفس کشید که عطر تو آنجا مانده است
وقتی نیستی همه چیز تو را یادآوری می کند
تو را و نبودنت را
حالا میدانی چرا همه چیز یادمه