دوستت داشتم

دوستت داشتم.......
دوستت دارم......
ودوستت خواهم داشت.....
آنقدرزیادکه حتی درتصورت هم نمیگنجد.....
ازروزی که آمدی زمین تاآسمان باآدمهای دیگرفرق داشتی.....
مهرت حک شدبرقلبم.....
باتونفس کشیدن برایم آسان شد.....
حسم به تونه هوس بود.....
نه عشق آتشین......
نه هرفکرناپاکی که به ذهنت برسد.......
گفته بودی نوع دوست داشتنت راتعریف کن.....
برای احساست به من دلیل بیاور.....
ببین مهربانم.....
علاقه من به تویک نوع خاااص است....
هیج جای ذهن وقلبم تعریفی برایش نمی یابم......
این رابدان .....
دوست داشتنی که بنددلیل باشدباازبین رفتن آن دلیل فروکش می کندوپایان می پذیرد.....
مراببخش....
بضاعت قلمم ناچیزاست ......
درتوانم نیست به واسطه کلمات عمق علاقه ام رابه توثابت کنم......
اطمینان داشته باش....
هیچ گاه.....
هیچ کس....
حتی خودت.....
قادرنخواهدبود.....
ذره ای.....
نامت.....
یادت....
وخاطراتت را.....
ازقلب وذهنم بیرون کند.....
حتی اگردرشلوغی روزگارت فراموش کنی مرابه خاطربیاوری.....
حتی بی مهریهایت......
حتی نبودنت....
حتی اگر........
د..و ..س..ت..م..ن..د..ا..ش..ت..ه..باشی......
تومحکومی.......
به اسارت همیشگی درقلبم......
......خاااص....
.....🍁 باران🍁 .‌.....
......اسفند۹۵.......