تنها نشسته ام... چای مینوشم، و بغض می کنم ! هیچکس مرا به

تنها نشسته ام... چای مینوشم، و بغض می کنم ! هیچکس مرا به یاد نمی آورد ! این همه آدم، روی کهکشان به این بزرگی ! و من ...حتی آرزوی یکی نبودم ...