پیش پایت شعر دم کردم بنوشی خوب من

پیش پایت شعر دم کردم بنوشی, خوبِ من
کاش اینجا با من و با ما بجوشی, خوب, من

گو هوا سرد است اما باک از سرما نکن
این غزل را گرم می گویم بپوشی, خوبِ من

چون که میلت باشد امشب تا سحر بیدار باش
شعر و موسیقی کنارت باده نوشی, خوبِ من

از بلای بی کسی, هر لحظه جانم در عذاب
رنج بی حَد دارد این خانه به دوشی, خوبِ من

شعرهایم خادمت هستند,ترسیمت کنند
دلبری بالابلند و سخت کوشی, خوبِ من

گر جسارت کرده این ابیات,شاعر را ببخش
از صفت های قشنگت چشم پوشی, خوبِ من..