میدانی دلبر

میدانی دلبر؛
همه ما بیمارشده ایم..
مبتلا به بلایِ "رفتن"...
همین مرضِ "رضایت به رفتن"...
گویی فراموش کرده ایم،
هنگامیکه مشقِ عشق مینوشتیم،
صحبت از "ماندن" بود...
اینکه
"خودمان بمانیم"و
خودمان بسازیم
راهی را که پر باشد
از تبسم خدا و
تمنای عشق...
راهی که تهی گردد از منت، منیّت،دروغ و ریا...
آری دلبرم،به سراغ عشق که
رفتی،باید پر باشی..
پر از "ماندن"...