بسم الله الرحمن الرحيم

بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت سوم :
قرآن مجید : خداوند متعال در قرآن مجید، در چند آیه به احترام، ادب و رسیدگی نسبت به پدر و مادر تصریح نموده و بر مادر تأکید خاص فرموده است؛ در بیشتر این آیات، به پدر و مادر، پس از دعوت به توحید اشاره شده است؛ چرا که خالق کریم، انسان را به واسطۀ آنها پدید می‌آورد و متولد می‌ گرداند؛ پس بیشترین نقش در وجود یافتن و به دنیا آوردن را به آنان موهبت نموده است:
وَقَضَى رَبُّكَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِنْدَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلَاهُمَا فَلَا تَقُلْ لَهُمَا أُفٍّ وَلَا تَنْهَرْهُمَا وَقُلْ لَهُمَا قَوْلًا كَرِيمًا - و پروردگار تو مقرر كرد كه جز او را مپرستيد و به پدر و مادر خود احسان كنيد اگر يكى از آن دو يا هر دو در كنار تو به سال خوردگى رسيدند، به آنها حتى اوف مگو و به آنان پرخاش مكن و با آنها سخنى شايسته بگوى.(سوره اسراء آیه 23)
حدّ احترام، ادب و مهربانی نسبت به پدر و مادر، آنقدر بالاست که می‌فرماید: به آن یک اُف هم نگویید، یعنی حتی نزد آنان و خطاب به آنان یک اَه هم نگویید، و در این فرمان آموزنده، هیچ تفاوتی بین پدر و مادر مؤمن یا کافر قائل نشده است؛ بلکه فرموده: اگر پدر و مادری، کافر، مشرک، بی‌ایمان، بی‌تقوا، یا بی‌ قید و لاابالی بودند و فرمانی خلاف فرمان من دادند، اطاعت نکنید، نه این که بی‌احترامی و اهانت کنید:
وَوَصَّيْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَيْهِ حُسْنًا وَإِنْ جَاهَدَاكَ لِتُشْرِكَ بِي مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَا إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ فَأُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ - ما به انسان توصيه كرديم كه به پدر و مادرش نيكی كند، و اگر آنها تلاش كنند كه برای من شريكی قائل شوی كه به آن علم نداری، از آنها اطاعت مكن، بازگشت همه شما به سوی من است، و شما را از آنچه انجام می‏داديد با خبر خواهم ساخت.(سوره عنکبوت آیه 8)
این آیه، ضمن دستور اکید به احسان نسبت به والدین، حتی اگر کافر باشند و نیز توصیه به عدم پذیرش دستورها یا خواست‌هایی از آنان که با اوامر الهی مغایر می‌باشد، حاکی از آن است که آدمی به غیر از تربیت‌پذیری از پدر و مادر، مدرسه و محیط؛ خودش عقل، اختیار و اراده دارد؛ حق و باطل - خیر و شرّ - و بد و خوب را تشخیص می‌دهد و می‌تواند انتخاب نماید.(ادامه دارد...)