زهرای سه ساله

زهرای سه ساله
تو را چه بنامم، که ناب تر از شبنم های صبحگاه بر گلبرگ تاریخ نشسته ای؟ تو را چه بسرایم که آوازه برکت و کرامتت، موج وار، همه دل ها را به تلاطم در آورده است؟ تو را چه بنامم که بیش از سه بهار در آغوش پدر، طعم خوش زندگی را نچشیدی و مانند او، غریبانه از غربت این غریبستان خاکی بار سفر بستی؟
آری، آری، می دانم که نام زیبایت رقیه است؛ نازبانوی سه ساله سید شهیدان، حسین؛ همو که کربلا را، با همه سترگی اش، برای همیشه تاریخ به یادگار گذاشت، و تو را، تا ندای مظلومیت پدر را به گوش جهانیان برسانی.
و چه زیبا خواسته اش را اجابت کردی، ای یادآور زهرا؛ ای زهرای سه ساله!


🌹 الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم