دنیا پر است از حرف های نگفته،

دنیا پر است از حرف‌های نگفته،
پر است از راه‌های نرفته،
کارهای نکرده،
خیال‌های بر باد رفته...
توی اتاقمان آنقدر حرفِ جا مانده،
آنقدر رویا داریم، که جا برای خودمان نیست!
آخر غرق می‌شویم٬
میانِ بغض‌ها و میانِ همان حرف‌های نزده..
میان خودمان!





.