تفسیر قرآن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم

هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.

ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره فصلت

آیه 21

أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ

وَقَالُوا لِجُلُودِهِمْ لِمَ شَهِدتُّمْ عَلَيْنَا قَالُوا أَنطَقَنَا اللَّهُ الَّذِي أَنطَقَ كُلَّ شَيْءٍ وَهُوَ خَلَقَكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (21)

ترجمه :

و دوزخيان به پوستشان گويند: «چرا عليه ما گواهى داديد؟» گويند: «خدايى كه همه چيز را به نطق آورده ما را نيز به سخن آورد، او كه نخستين بار شما را آفريد و فقط به سوى او برگردانده مى شويد».

نکته ها:

در قيامت، گواهان متعدّد هستند، از جمله: خداوند، انبيا، زمين، زمان، فرشتگان، اعضاى بدن و... كه براى هر كدام، آيه و حديث آمده است.
روز محشر هر نهان پيدا شود
هم ز خود هر مجرمى رسوا شود
دست گويد من چنان دزديده ام
لب بگويد من چنان بوسيده ام
چشم گويد غمزه كردستم حرام
گوش هم بشنيده ام سوء الكلام(25)
هستى نوعى نطق دارد. «انطق كل شى ء» خداوند درباره ى دوزخ مى فرمايد: «تقول هل من مزيد»(26) جهنّم مى گويد: آيا باز هم مجرم دارى؟ و درباره ى زمين و آسمان مى فرمايد: «قالتا اتينا طائعين»(27) ما با رغبت به سوى تو مى آييم.
نطق آب و نطق خاك و نطق گل
هست محسوس حواس اهل دل
جمله ذرّات زمين و آسمان
با تو مى گويند روزان و شبان
ما سميعيم و بصيريم و هُشيم
با شما نامحرمان ما خامشيم
-----
25) مثنوى معنوى.
26) ق ، 30.
27) فصّلت، 11.

پیام‌ها :

- قيامت صحنه ى جدال و ستيزِ انسان با خود است. «و قالوا لجلودهم»
- شايد رسوايى گناهانى كه انسان با پوست بدن انجام داده بيشتر است. («و قالوا لجلودهم» و نفرمود: «قالوا لابصارهم و...»)
- گواهى اعضاى بدن در قيامت، همواره عليه انسان است و هرگز به نفع انسان نيست. (در قرآن هر كجا سخن از گواهى اعضاست مربوط به گناهان است). «لم شهدتم علينا»
- كفّار اصل گناه را مى پذيرند ولى از گواهى اعضاى بدن خود ناراحت مى شوند. «لم شهدتم علينا»
- گواهى دادن و نطق كردن، نشانه ى علم اعضاى انسان به عملكرد اوست. «انطقنا اللّه»
- آن كه قدرت آفريدن دارد، قدرت به سخن در آوردن نيز دارد. «انطق كل شى ء و هو خلقكم»
- آفرينش آغازين، بهترين دليل بر امكان معاد است. «خلقكم اول مرّة و اليه ترجعون»

بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر