Maybe the past p46

عصبی صداش توی کل عمارت پیچید

" واقعا انقدر واست بی ارزشه ؟"* عربده *jk

دست دختره رو کشید و بیرون عمارت انداخت

" گورتو گم کن "jk

. . . . فلش بک . . . .

" تا حالا امتحانش کردی؟" namjoon

جئون با تعجب بهش نگاه کرد

" مثلا وانمود یه دختری توی زندگیته ، اگه دوست داشته باشه حسودی میکنه و راهتون ادامه داره ، اما اگه چیزی نبود این پروانه رو ولش کن بره جئون ، حقش این نیست توی قفس خفه بشه "namjoon

_حال_

عصبی شیشه مشروب رو سر کشید و محکم روی زمین کوبید
یعنی قرار بود رهاش کنه ؟ این همه دنبالش گشت

'نه نه مال منه نمیزارم بره '

سمت پله ها رفت اولی ،  دومی ، سومی تا اینکه چهارمی رو افتاد
انقدر عصبانی و سردرگم بود که اشکش داشت التماس می‌کرد بیاد پایین...

_ صبح _ * پایان داستان *

نور خورشید از پشت شیشه اتاق رو روشن می‌کرد
با خوردن نور به چشماش خواب به کل یادش رفت و با مالیدن چشماش از روی تخت بلند شد
با دیدن جئون که در حال اشپزیه متعجب رو به روش ایستاد

" صبح بخیر ، بشین صبحونه رو آماده کردم بخور باید باهات حرف بزنم "jk

گیج آبرویی بالا انداخت

" دختره رفته ؟"a,t

همون طور که پیش بندش رو باز می‌کرد گفت:

" من و اون کاری با هم نداشتیم ، فقط میخواستم امتحانت کنم وگرنه توی زندگی من خطا برای بار دوم وجود نداره "jk
روی صندلی نشست و کمی از بشقاب جلوش خورد

" اون چمدونا چیه ؟"a,t

نگاهی به چشماش انداخت ، شاید بار آخر بود که این زیبایی ها را می‌دید ، گفت:
" مال توئن"jk