ﻣﻦ ﭘﯿﺮ ﺷﺪﻡ ،ﺩﯾﺮ ﺭﺳﯿﺪﯼ،ﺧﺒﺮﯼ ﻧﯿﺴﺖ
ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻦ ﺁﺳﯿــﻤﻪ ﺳﺮ ﻭ ﺩﺭﺑـﺪﺭﯼ ﻧﯿﺴﺖ
ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺑﺮﺍﯼ ﺗـﻮ ﻧـﻮﺷﺘﻢ ﻏﻢ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ
ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻣﺮﺍ ﻧﺎﻣﻪ ،ﻭﻟﯽ ﻧﺎﻣﻪ ﺑﺮﯼ ﻧﯿﺴﺖ
ﯾﮏ ﻋﻤﺮ ﻗﻔﺲ ﺑﺴﺖ ﻣﺴﯿﺮ ﻧﻔﺴﻢ ﺭﺍ
ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﺩﺭﯼ ﻫﺴﺖ ﻣﺮﺍ ﺑﺎﻝ ﻭ ﭘﺮﯼ ﻧﯿﺴﺖ
ﺣﺎﻻ ﮐـﻪ ﻣﻘﺪﺭ ﺷﺪﻩ ﺁﺭﺍﻡ ﺑﮕﯿﺮﻡ
ﺳﯿﻼﺏ ﻣﺮﺍ ﺑـﺮﺩﻩ ﻭ ﺍﺯ ﻣـﻦ ﺍﺛﺮﯼ ﻧﯿﺴﺖ
ﺑﮕﺬﺍﺭ ﮐﻪ ﺩﺭﻫﺎ ﻫﻤﮕﯽ ﺑﺴﺘﻪ ﺑـﻤﺎﻧـﻨـﺪ
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﭘﺸﺖ ﺩﺭﯼ ﻧﯿﺴﺖ
ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺗﺒﺮ ﺑـﺮ ﮐﻤﺮ ﺷﺎﺧﻪ ﺑﮑﻮﺑﺪ
ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻬﺎﺭ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺛﻤﺮﯼ ﻧﯿﺴﺖ
ﺗﻠﺦ ﺍﺳﺖ ﻣﺮﺍ ﺑﻮﺩﻥ ﻭ ﺗﻠـﺦ ﺍﺳﺖ ﻣﺮﺍ ﻋﻤﺮ
ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﺟﺰ ﻣﺮﮒ ﻣﺘـﺎﻉ ﺩﮔﺮﯼ ﻧﯿﺴﺖ
ﻧﺎﺻﺮ ﺣﺎﻣﺪﯼ