حضرت عباس سلام الله علیه فرمانده بنی هاشم

✔ ️حضرت عباس سلام الله علیه فرمانده بنی هاشم

اَلسَلامُ عَلَیکَ یا قَمَرَ العَشیرَة

ای ماه بنی هاشم، شمع شهدا عبّاس
وی نور دل حیدر، خورشید لقا عبّاس

و روی عن فخر المخدرات زینب (صلوات الله علیها) قالت لما کانت لیلة عاشوراء من المحرم خرجت من خیمتی لا تفقد أخی الحسین علیه السلام وانصاره، وقد افرد له خیمة، فوجدته جالسا وحده یناجی ربه ویتلو القرآن، فقلت فی نفسی أفی مثل هذه اللیلة یترک اخی وحده، والله لامضین إلی اخوتی وبنی عمومتی و اعاتبهم بذلک. فأتیت إلی خیمة العباس فسمعت منها همهمة ودمدمة، فوقفت علی ظهرها فنظرت فیها فوجدت بنی عمومتی واخوتی وأولاد أخوتی مجتمعین کالحلقة و بینهم العباس بن امیر المؤمنین علیه السلام وهو جاث علی رکبتیه کالاسد علی فریسته، فخطب فیهم خطبة ما سمعتها إلا من الحسین علیه السلام مشتملة بالحمد والثناء لله و الصلاة والسلام علی النبی صلی الله علیه وآله، ثم قال فی آخر خطبته: یا اخوتی و بنی اخوتی وبنی عمومتی إذا کان الصباح فما تقولون ؟ فقالوا: الامر إلیک یرجع ونحن لا نتعدی لک قولک. فقال العباس: إن هؤلاء - أعنی الاصحاب - قوم غرباء، والحمل الثقیل لا یقوم إلا بأهله، فإذا کان الصباح فأول من یبرز إلی القتال أنتم، نحن نقدمهم للموت لئلا یقول الناس: قدموا أصحابهم، فلما قتلوا عالجوا الموت باسیافهم ساعة بعد ساعة. فقامت بنو هاشم وسلوا سیوفهم فی وجه أخی العباس وقالوا. نحن علی ما أنت علیه. (الی آخر الخبر)
◼ ️از افتخار بانوان حضرت زینب صلوات الله علیها روایت شده:
چون شب دهم ماه محرم (شب عاشورا) فرا رسید از خیمه خود بیرون آمدم تا به برادرم حسین (صلوات الله علیه) و یاران او سری بزنم؛ خیمه برادرم جدای از سایر خیمه ها بر پا شده بود و من او را دیدم که در وسط خیمه نشسته و مشغول مناجات با پروردگارش و تلاوت قرآن است.
در دل گفتم: آیا در چنین شبی باید برادرم در خیمه تنها باشد؟
به خدا سوگند که به نزد برادران و پسرعموهای خود رفته و آنان را به این جهت سرزنش خواهم کرد.
لذا به خیمه برادرم عباس (صلوات الله علیه) رفتم اما وقتی به نزدیک خیمه او رسیدم شنیدم که از درون خیمه ی او صدای همهمه ای می آید؛ در پشت خیمه ایستادم و به درون آن نگاهی انداختم؛ دیدم برادران و برادرزادگان و پسرعموهایم دور هم حلقه زده و برادرم عباس بن امیرالمومنین (صلوات الله علیه) در میان آنها روی دو کُنده زانو همچون شیری بر سر شکار خود، نشسته است.
حضرت عباس سلام الله علیه برای آنها خطبه ای ایراد کرد که جز از برادرم حسین (صلوات الله علیه) مانند آن را نشنیدم.
این خطبه شامل حمد و ثنای الهی و درود بر پیامبر و آل او بود؛ سپس او در پایان خطبه خود فرمود:
ای برادران و من برادرزادگان من و پسرعموهای من، فردا چه خواهید کرد؟
گفتند اختیار ما با توست و ما از انچه تو بگویی سرپیچی نخواهیم کرد.
خضرت عباس صلوات الله علیه فرمود: اینها (اصحاب) بیگانه اند (از خاندان ما نیستند) و این مسئولیت بسیار #ثقیل و سنگین بوده؛ جز کسانی که اهل این کار هستند دیگری قادر به تحمل آن نیست؛ پس چون فردا صبح شد شما اولین کسانی باشید که به میدان جنگ می روید.
ما پیشاپیش آنها به سوی مرگ خواهیم رفت تا مردم نگویند اصحاب خود را پیشاپیش به کشتن دادند و پس از مرگ اصحاب لحظه به لحظه با مرگ دست و پنجه نرم می کنند.
بنی هاشم بلند شدند و شمشیر کشیدند و شمشیرهای خود را در برابر صورت برادرم عباس (صلوات الله علیه) بلند کردند و گفتند:
ما بر آنچه رای تو است خواهیم ماند. الخ.

📓 کلمات الإمام الحسین (شریفی) ص 408
📓 المجالس العاشوریّة ص 341
📓 زینب الکبری (قزوینی)
📓 معالی السبطین ج ١، المجلس الثالث فی وقائع لیلة عاشورا