بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت دوم :
چنان که مسئولیت قیمومیت و سر پرستی، تأمین معاش و رفاه، حفاظت و حمایت و با مرد است و ایجاد آرامش، تابش نور محبت، تأمین امنیت روانی، و نیز نگهداری، پرورش، آموزش و تربیت فرزندان با زن است.
بنابراین، مسئولیت و کار زن در خانه، اگر بیشتر از کار مرد در بیرون از خانه نباشد، حتماً و یقیناً کمتر نمیباشد.
خانه و خانواده برای زن، چهاردیواری فیزیکی نیست، بلکه چارچوب و محدوده زندگی، با مسئولیتها و تعهداتش می باشد.
چرا فرمود: نفقه همسر و اولاد، با مرد است؟! چرا برعکس نباشد و یا چرا هر کدام مسئول معاش خود نباشند؟! چون: همین حضور زن در خانه، کار اوست و باید اجر مزد خود را داشته باشد. لذا نه تنها مرد حق ندارد به او کار بدهد، بلکه اگر او به فرزند خودش هم شیر دهد، میتواند مزد آن را از همسرش پدر بگیرد، چون نفقه فرزند بر عهده پدر است.
ضرورت یا اضطرار :امر اضطرار جداگانه است. فرض کنید که برای زن یا فرزندان حادثهای پیش آمده که تحرکاتی را ایجاب نماید.حتی احکام بسیاری از واجبات و محرمات نیز در حالت اضطرار تغییر میکند.
اما ضرورت امری جداگانه است و نگاه ما به آن نیز بسیار خشک، بسته و سطحی میباشد. نه فقط راجع به زن، مرد، خانه و فرزندان، یابرخی ازواجبات و محرمات؛ بلکه نگاه بسته و سطحی راجع به همه چیز و در همه موارد می باشد.
در نتیجه برخی دگم، متعصب و دچار افراط میگردند و برخی دیگر لج کرده و به آن طرف غش نموده و دچار تفریط میگردند!
به عنوان مثال روشن: چه کسی گفته که تفریح برای زن، مرد و یا کودکان، ضرورت ندارد؟! چرا گمان کردیم که تفریح یک کار بیهوده و در حاشیه است، در حالی که اهل بیت علیهم السلام فرمودند: اگر بخش تفریح انجام نگیرد، بخشهای اعتقادی، عبادی و اجتماعی نیز لطمه میبینند.
چه کسی گفته که رفت و آمد و دید و بازدید با خویشان یا دوستان، امری حاشیهای و بیهوده و غیر ضروری میباشد، در حالی که صله ارحام، دید و بازدید و رفت و آمد با دوستان، حتی تلاش برای رتق و فتق امور و یا برطرف نمودن گرفتاریهای آنان واجب است.
یا چه کسی گفته که خرید، کاری بیهوده است؟ در صورتی که تأمین مایحتاج زندگی، امری بسیار ضروری میباشد.
بنابراین، تعریف مصداقی ضرورت، یعنی زن یا مرد، کار بیهوده، عبث، بی حکمت، بیفایده، غیر معقول، یا در یک کلام غیر مشروع انجام ندهند، بلکه عمل صالح بنمایند، یعنی بهترین کاری را که باید در موقفی انجام دهند را انجام دهند، تا به رشد و کمال برسند، و البته با رعایت چارچوبها از یک سو حق یک دیگر را ضایع ننمایند (ادامه دارد...)
پاسخ قسمت دوم :
چنان که مسئولیت قیمومیت و سر پرستی، تأمین معاش و رفاه، حفاظت و حمایت و با مرد است و ایجاد آرامش، تابش نور محبت، تأمین امنیت روانی، و نیز نگهداری، پرورش، آموزش و تربیت فرزندان با زن است.
بنابراین، مسئولیت و کار زن در خانه، اگر بیشتر از کار مرد در بیرون از خانه نباشد، حتماً و یقیناً کمتر نمیباشد.
خانه و خانواده برای زن، چهاردیواری فیزیکی نیست، بلکه چارچوب و محدوده زندگی، با مسئولیتها و تعهداتش می باشد.
چرا فرمود: نفقه همسر و اولاد، با مرد است؟! چرا برعکس نباشد و یا چرا هر کدام مسئول معاش خود نباشند؟! چون: همین حضور زن در خانه، کار اوست و باید اجر مزد خود را داشته باشد. لذا نه تنها مرد حق ندارد به او کار بدهد، بلکه اگر او به فرزند خودش هم شیر دهد، میتواند مزد آن را از همسرش پدر بگیرد، چون نفقه فرزند بر عهده پدر است.
ضرورت یا اضطرار :امر اضطرار جداگانه است. فرض کنید که برای زن یا فرزندان حادثهای پیش آمده که تحرکاتی را ایجاب نماید.حتی احکام بسیاری از واجبات و محرمات نیز در حالت اضطرار تغییر میکند.
اما ضرورت امری جداگانه است و نگاه ما به آن نیز بسیار خشک، بسته و سطحی میباشد. نه فقط راجع به زن، مرد، خانه و فرزندان، یابرخی ازواجبات و محرمات؛ بلکه نگاه بسته و سطحی راجع به همه چیز و در همه موارد می باشد.
در نتیجه برخی دگم، متعصب و دچار افراط میگردند و برخی دیگر لج کرده و به آن طرف غش نموده و دچار تفریط میگردند!
به عنوان مثال روشن: چه کسی گفته که تفریح برای زن، مرد و یا کودکان، ضرورت ندارد؟! چرا گمان کردیم که تفریح یک کار بیهوده و در حاشیه است، در حالی که اهل بیت علیهم السلام فرمودند: اگر بخش تفریح انجام نگیرد، بخشهای اعتقادی، عبادی و اجتماعی نیز لطمه میبینند.
چه کسی گفته که رفت و آمد و دید و بازدید با خویشان یا دوستان، امری حاشیهای و بیهوده و غیر ضروری میباشد، در حالی که صله ارحام، دید و بازدید و رفت و آمد با دوستان، حتی تلاش برای رتق و فتق امور و یا برطرف نمودن گرفتاریهای آنان واجب است.
یا چه کسی گفته که خرید، کاری بیهوده است؟ در صورتی که تأمین مایحتاج زندگی، امری بسیار ضروری میباشد.
بنابراین، تعریف مصداقی ضرورت، یعنی زن یا مرد، کار بیهوده، عبث، بی حکمت، بیفایده، غیر معقول، یا در یک کلام غیر مشروع انجام ندهند، بلکه عمل صالح بنمایند، یعنی بهترین کاری را که باید در موقفی انجام دهند را انجام دهند، تا به رشد و کمال برسند، و البته با رعایت چارچوبها از یک سو حق یک دیگر را ضایع ننمایند (ادامه دارد...)
۷۵۳
۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.