هرگز زنت را تحقیر نکن

هرگز زنت را تحقیر نکن !
چون بار بیماری اش را سالها باید به دوش بکشی...
هرگز به زنت بی اعتنایی نکن !
چون سالها باید بی توجهی اش را تحمل کنی...
هرگز به زنت پرخاش نکن !
چون سالها سکوت مرگبارش را باید طاقت بیاوری...
هرگز از محبت به روح او غافل نباش !
چون سالها باید در بستری سرد بخوابی...
هرگز او را مقابل دیگران کوچک مکن !
چون به بزرگی یاد کردن از تو را فراموش میکند...
هرگز نقص هایش را بازگو نکن !
چون از تو در نهان متنفر خواهد شد...
هرگز انتقاد و شکایت او را مسخره نکن !
چون از تو برای همیشه ناامید میشود...
هرگز به رویاهایش نخند !
اگر نمیتوانی براورده شان کنی. چون یا افسرده میشود و اگر شهامت داشته باشد خودکشی میکند...
هرگز زنت را اسیر خانه و فرزند نکن !
چون اینگونه او را بیصدا کشته ای و فقط قانون تو را مجرم نمیداند...
خود را با زنت برابر بدان !
در همه چیز. وگرنه فرقی با یک زندانبان نخواهی داشت...