فرهنگسازی کار سختی نیست. از همین امروز می توان شروع کرد.
فرهنگسازی کار سختی نیست. از همین امروز می توان شروع کرد. در زیر راهنمای قدم به قدم (فقط دو قدم) فرهنگسازی توضیح داده شده است :
قدم اول : خودمان را اصلاح کنیم. هر کسی در اجتماع یک "خود" است. پس اگر هر کسی خودش را اصلاح کند که همه چیز تمام است. اما کمی زحمت دارد. باید هنجارهای درست را جایگزین هنجارهای غلط کرد. اگر می بینیم کاری غلط در جامعه جا افتاده، نیازی نیست دیگران را اصلاح کرد؛ خودمان را اصلاح کنیم. فرزندمان که نسل پس از ماست را اصلاح کنیم و حداکثر در صورت توان به اطرافیانمان پیشنهاد اصلاح "خود" دهیم.
قدم آخر : از پیشنهاد و انتقاد به دیگران هراسی نداشته باشیم. بگوییم. زبان خود را در مقابل عمل ناصحیح دیگران به کار بیندازیم. جامعه مال ماست. چرا باید فلانی آنرا خراب کند؟ با علم انتقاد کنیم. یعنی نادانسته چیزی نگوییم. پیشنهاد اصلاح بدهیم. اصلاح الگو نمی خواهد بلکه به اراده نیاز دارد. نترسیم، ما را نمی کشند.
فرهنگ!
نگوییم "به من چه". این جمله متلاشی کننده فرهنگ است. اتفاقا این ما هستیم که باید شروع کنیم. با این وضع پیش رو، آیندگان ما در خطر خواهند بود.
این تفکر ایده آلگرا نیست بلکه همان چیزیست که مدتها پیش جوامع "با فرهنگ" این کار را کردند و شد.
خیلی شک داشتم ک چی کار کنم آیا می شه یا ن ولی با همکاری شما بزرگواران تصمیمم جدیت بیشتری گرفت.
موقعی ک داشتم بررسی می کردم ب این نتیجه رسیدم ک بهترین کار برای کمک ب کشور مطالعست چون اگه قرار باشه نتایج تلاش ها و مطالعه ها و تحقیق های خودمو ب شما بزرگواران منتقل کنم ب شما خیانت بزرگی کردم چرا ک باعث فعال شدن عقل و گرایش ب زبان پیدا خواهد کرد ن ب عمل و آن چیزی ک امروزه کشور نیاز دارد عمل می باشد ن فکر ب همین دلیل هر هفته چند تا کتاب معرفی می کنم و افراد موظفن ک بخونن و قبل اون هماهنگ می کنم باهاتون
جدا از اون هر بار داستان های کوتاه آموزنده می ذارم واستون
امیدوارم کمک و همکاری شما عزیزان مطلوب پروردگار یکتا باشد
ممنون ازتون
قدم اول : خودمان را اصلاح کنیم. هر کسی در اجتماع یک "خود" است. پس اگر هر کسی خودش را اصلاح کند که همه چیز تمام است. اما کمی زحمت دارد. باید هنجارهای درست را جایگزین هنجارهای غلط کرد. اگر می بینیم کاری غلط در جامعه جا افتاده، نیازی نیست دیگران را اصلاح کرد؛ خودمان را اصلاح کنیم. فرزندمان که نسل پس از ماست را اصلاح کنیم و حداکثر در صورت توان به اطرافیانمان پیشنهاد اصلاح "خود" دهیم.
قدم آخر : از پیشنهاد و انتقاد به دیگران هراسی نداشته باشیم. بگوییم. زبان خود را در مقابل عمل ناصحیح دیگران به کار بیندازیم. جامعه مال ماست. چرا باید فلانی آنرا خراب کند؟ با علم انتقاد کنیم. یعنی نادانسته چیزی نگوییم. پیشنهاد اصلاح بدهیم. اصلاح الگو نمی خواهد بلکه به اراده نیاز دارد. نترسیم، ما را نمی کشند.
فرهنگ!
نگوییم "به من چه". این جمله متلاشی کننده فرهنگ است. اتفاقا این ما هستیم که باید شروع کنیم. با این وضع پیش رو، آیندگان ما در خطر خواهند بود.
این تفکر ایده آلگرا نیست بلکه همان چیزیست که مدتها پیش جوامع "با فرهنگ" این کار را کردند و شد.
خیلی شک داشتم ک چی کار کنم آیا می شه یا ن ولی با همکاری شما بزرگواران تصمیمم جدیت بیشتری گرفت.
موقعی ک داشتم بررسی می کردم ب این نتیجه رسیدم ک بهترین کار برای کمک ب کشور مطالعست چون اگه قرار باشه نتایج تلاش ها و مطالعه ها و تحقیق های خودمو ب شما بزرگواران منتقل کنم ب شما خیانت بزرگی کردم چرا ک باعث فعال شدن عقل و گرایش ب زبان پیدا خواهد کرد ن ب عمل و آن چیزی ک امروزه کشور نیاز دارد عمل می باشد ن فکر ب همین دلیل هر هفته چند تا کتاب معرفی می کنم و افراد موظفن ک بخونن و قبل اون هماهنگ می کنم باهاتون
جدا از اون هر بار داستان های کوتاه آموزنده می ذارم واستون
امیدوارم کمک و همکاری شما عزیزان مطلوب پروردگار یکتا باشد
ممنون ازتون
۲.۳k
۲۴ مرداد ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.