تفسیر قرآن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم

هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.

ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره شوری

آیات 14

أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ

وَمَا تَفَرَّقُوا إِلَّا مِن بَعْدِ مَا جَاءهُمُ الْعِلْمُ بَغْياً بَيْنَهُمْ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ إِلَي أَجَلٍ مُّسَمًّي لَّقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَإِنَّ الَّذِينَ أُورِثُوا الْكِتَابَ مِن بَعْدِهِمْ لَفِي شَكٍّ مِّنْهُ مُرِيبٍ (14)

ترجمه :

و (از دور پيامبران) پراكنده نشدند مگر پس از آنكه علم (به حقّانيّت آنان) برايشان حاصل شد، به خاطر روحيه كينه و حسادت كه ميانشان بود، و اگر سنّتِ سابق خداوند (در مورد مهلت دادن به كفّار) تا زمانى معيّن نبود، ميان آنان حكم مى شد (و اهل باطل هلاك مى گشتند) و همانا كسانى كه پس از آنان كتاب آسمانى را به ميراث بردند، درباره ى آن دچار شك و ترديد هستند.

نکته ها:

در اين آيه يك بار «جاءهم العلم» آمده و يك بار «اورثوا الكتاب» يعنى با آنكه حقّ را مى دانند و وارث كتاب آسمانى هستند باز هم راه تفرقه مى پيمايند.
شك، گذرگاه خوبى است ولى توقف گاه خوبى نيست. آن شكى كه به طور طبيعى پيدا شود و مقدّمه تحقيق و بررسى گردد، ارزش دارد، ولى اگر شك برخاسته از لجاجت و سوء ظن و سبب ركود و بى اعتنايى شود، ضد ارزش است.

پیام‌ها :

- با وجود سفارش پيامبران به وحدت بازهم مردم اختلاف كردند. «لاتتفرّقوا... و ما تفرّقوا...»
- بيشتر تفرقه هايى كه در دين پديد آمده است از جانب عالمان و دانشمندان است. «تفرّقوا... من بعد ما جائهم العلم»
- سرچشمه اكثر تفرقه ها حسادت و ظلم و فزون طلبى است. «و ما تفرّقوا الا... بغياً بينهم»
- دليل مهلت هاى الهى ربوبيّت اوست تا هر كس در سايه آزادى و فرصت، جوهره خود را نشان دهد. «سبقت من ربّك»
- مهلت دادن يكى از سنّت هاى الهى است. «الى اجلٍ مسمّى»
- مهلت هاى الهى تا زمان معيّنى است. «الى اجلٍ مسمّى»
- شكى كه همراه با سوءظنّ باشد، شك مخرّب است. «لفى شك منه مريب»

بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر