می باری به چشمِ من

می باری به چشمِ من

نرم چون عبورِ آب

بر برگِ سوزنی

می بافی مرا

در پودِ عشق

من تارِ شعر می شوم ؛

می خوانمت

به لطفِ سرانگشتِ ابرها

آنجا که رعد

بارقه ای از خیالِ توست .

در چشم من بمان

ای ماه_بازِ من !


((عیسی اسدی))