پارت((((((۱۸))))

جیمین: کجا؟!

بهش نامه ای که داشتم و دادم

ا.ت: انگار کسی که شمارو به این وضع انداخته راه حلش اینجاس تو......

جیمین: من می‌دونم کیه

ا.ت: ت......تو می‌دونی کیه!!!؟؟

جیمین: اون می خواست نجاتمون بده ولی کش.تنش

ا.ت: کش.تنش!!!؟؟ چطوری!!

جیمین: من.........نمیدونم ولی اونو همون کسایی کشتن که مارو هنوز اینجا زندونی کردن و شوگا رو هم.........

لبش و گاز گرفت و چشماش رو بست

ای شین حر.وم.زا.ده
خیلی دوست داشتم گردنشو بشکنم با همین دستام

ا.ت: نگران نباش نجاتتون میدم(لبخند)

جیمین: (لبخند)

ا.ت: اون کسی که این هارو نوشته هم دکتر بوده نه؟!

جیمین: اره اتاقش هم همین جاهاست


ا.ت: واقعا؟!!! پس منو میتونی ببری اونجا؟

جیمین: اره ولی خطرناکه

ا.ت: منو ببر اونجا


جیمین: باشه
............... من مواظبتم نگران نباش بیا بریم

دنبالش راه افتادم آروم می‌رفتیم و اگه صدایی می‌شنیدیم قایم می‌شدیم

روبروی اتاقی وایسادیم
جیمین در و باز کرد و داخل شد

جیمین: نمی‌دونم چرا می خواستی بیای اینجا ولی بهتره زود کارتو تموم کنی اگه برادرام بفهمن هم برای تو و هم برای من بد میشه

هی چشم میچرخوندم تا چیزی پیدا کنم
داشتم می‌گشتم که عکسی توجهمو جلب کرد
پدری که دختر کوچولوش رو بغل کرده بود و با عشق تمام بهش نگاه میکرد
ولی اون عکس یه چیز عجیبی داشت

اون بچه .............من بودم