من صدایِ...👌❤🍀

من در این خانه به #گمنامی نمناک علف نزدیکم.

من صدای نفس #باغچه را می شنوم.
و صدای #ظلمت را ، وقتی از برگی می ریزد.
و صدای ، #سرفه روشنی از پشت درخت،
عطسه آب از هر #رخنه سنگ ،
چکچک #چلچله از سقف بهار.
و صدای صاف ، باز و بسته شدن #پنجره تنهایی.
و صدای پاک ، پوست انداختن #مبهم عشق،
متراکم شدن #ذوق پریدن در بال
و #ترک خوردن خودداری روح.
من صدای #قدم خواهش را می شنوم
و صدای ، پای قانونی #خون را در رگ،
ضربان #سحر چاه کبوترها،
تپش قلب شب #آدینه،
جریان گل #میخک در فکر،
#شیهه پاک حقیقت از دور.
من صدای #وزش ماده را می شنوم
و صدای ، کفش #ایمان را در کوچه شوق.
و صدای باران را، روی #پلک تر عشق،
روی #موسیقی غمناک بلوغ،
روی آواز #انارستان ها.
و صدای #متلاشی شدن شیشه شادی در شب،
#پاره پاره شدن کاغذ زیبایی،
پر و خالی شدن #کاسه غربت از باد.

من به آغاز #زمین نزدیکم.
#نبض گل ها را می گیرم.
آشنا هستم با ، #سرنوشت تر آب، عادت سبز درخت.

روح من در جهت تازه اشیا #جاری است .
روح من کم سال است.
روح من گاهی از #شوق ، سرفه اش می گیرد.
#روح من بیکار است:
قطره های #باران را، درز آجرها را، می شمارد.
روح من گاهی ، مثل یک #سنگ سر راه حقیقت دارد...📷📸

...

#آرامکده