قصیده غدیریه عمرو عاص(جلجلیه)...!.
قصیده غدیریه عمرو عاص(جلجلیه)...!.
درباره موضوع غدیر و تعیین حضرت امیرالمومنین علیه السلام به عنوان جانشین پیامبر صلی الله علیه و آله ، آثار ادبی فراوانی بر جای مانده است.
یکی از آنها که از شاهکارهای ادبی عرب محسوب شده قصیده ای است که از عمرو عاص نقل شده است. حال آنکه عمرو عاص یکی ازمخالفان و دشمنان سرسخت امام بود.
وی در این شعر مطالب جالبی از حقایق تاریخی از جمله داستان غدیر سخن به میان آورده و به آن اعتراف و استناد کرده است.
این شعر به نام غدیریّه عمروعاص و نیز قصیده جلجلیه معروف است.
عمروعاص که از طرف معاویه به حکمرانی مصر گمارده شده بود ، از ارسال خراج و مالیات مصر به شام امتناع می کرد.
معاویه پس از چندین مکاتبه ، در نامه ای با مضمون زیر ، عمروعاص را ضمن سرزنش ،تهدید نمود:
نامه هائی مکرر مبنی بر مطالبه خراج مصر به تو نوشتم و تو در جواب آن کوتاهی کرده و امتناع ورزیدی. اکنون برای آخرین بار می نویسم که بدون هیچ تأخیری فورا خراج مصر را ارسال نما .والسلام
.
عمرو عاص در جواب معاویه نامه ای به نظم نوشت که به قصیده جلجلیه معروف شد.
“„جلجل به معنای زنگوله است.”„
.
عمرو عاص منظور خود را از انتخاب این نام ، در پایان قصیده ذکر کرده است .
حتما ببینید ...
قصیده جلجلیه ۶۶ بیت دارد و در آن به حقایقی اشاره شده است که هر مسلمان آزاده و با شرافت از خواندن آن متأثر می گردد.
مضمون ترجمه برخی از ابیات قصیده جلجلیه از این قرار است:
.
ای معاویه، قضایا را فراموش مکن... این من بودم که به مردم گفتم نمازشان بدون وجود تو قبول نیست ...
.
این من بودم که آنها را بر انگیختم تا با سید اوصیاء علی علیه السلام به بهانه خونخواهی آن مرد احمق [عثمان] جنگ کنند.
.
این من بودم که به لشگریانت یاد دادم که هرگاه دیدید علی علیه السلام چون شیر برای کشتن شما به سویتان می آید شلوارتان را در بیاورید و پشت به او کنید تا او شرم کند و از کشتن شما منصرف شود...
.
ای معاویه، مگر گفتگوی من و ابوموسی اشعری را فراموش کرده ای ؟... مگر یادت رفته که در آن روز چطور جامه خلافت را از قامت علی در آوردم ...
.
بقدری راحت این کار را کردم که انگار دمپایی از پای در می آورم...
.
و مگر یادت رفته که جامه خلافت را مانند انگشتری که به انگشت می کنند بر تو پوشانیدم...
.
ای معاویه! این من بودم که تو را بدون جنگ و دعوا بر فراز منبر نشاندم ، گرچه به خدا لیاقت آن را نداشتی و نداری...
.
این من بودم که تو را در شرق و غرب پرآوازه نمودم... اگر من نبودم، تو مانند زنها در خانه نشسته بودی و بیرون نمی آمدی...
.
ای پسر هند! ما – از روی نادانی – تو را علیه علی یاری نمودیم و علی کسی بود که خدا از ولایت او به عنوان "نبأ عظیم" یاد نموده...
.
وقتی تو را بر سر مسلمین بالا بردیم به اسفل سافلین فرو افتادیم...
.
ای معاویه، یادت هست که چقدر پیامبر درباره علی توصیه می کرد؟
.
یادت هست که پیامبر در«غدیر خم»بر منبر رفت و در حالیکه دست علی در دست او بود "به امر خداوند"گفت:
.
ای مردم ، آیا من بر شما از خودتان سزاوارتر نیستم (آیا من بر شما ولایت ندارم؟)
.
همه گفتند: «تو برما ولایت داری».
.
آنگاه پیامبر گفت: «پس هر کسی که من مولا و ولیّ او هستم، علی ولیّ اوست».
.
یادت می آید پیامبر در آن روز دعا کرد که «خدایا، علی برادر پیامبر توست، پس دوست او را دوست بدار و با دشمنش دشمن باش»...
.
در آن روز وقتی استاد تو (ابوبکر) دید دیگر مدال خلافت علی پاره شدنی نیست ، آمد و به علی تبریک گفت...
.
ای معاویه ما جایمان در آتش ، در درک اسفل جهنم خواهد بود... و در فردای قیامت که روز شرمندگی ماست خون عثمان ما را نجات نخواهد داد...
.
فردا خصم ما علی است و او نزد خدا و رسولش عزیز است...
.
در آن روز که پرده[از کارهای ما] برافتد، عذر ما چیست؟...
.
پس وای بر تو و وای بر من...
.
ای معاویه چه رابطه ای (مشابهتی) می تواند میان تو و علی باشد؟!...
.
علی چون شمشیری (برّان) است و تو مانند داسی (کُند)...
.
علی که چون ستاره آسمانست کجا و تو که چون ریگی بیش نیستی کجا؟!...
.
ای معاویه آگاه باش که در گردن من زنگوله ای است که اگر گردنم را تکان بدهم ، زنگوله به صدا در خواهد آمد و آبروی تو خواهد رفت.
.
منابع....
این قصیده متواتر و غیر قابل انکار است ، حتی در بحث آموزش ادبیات عرب از آن بعنوان شاهکار ادبی یاد می شود .
برخی از منابع اهل تسنن
لطائف اخبار الدول (تاریخ اسحاقی) ، ص۴۱
شرح زهری مغنی اللبیب ج ۱ ص ۸۲
برخی منابع شیعی
الغدیر ج۲ ، ص۱۷۳[الغدیر از روایات اهل سنت تشکیل شده]
انوار النعمانیه ص ۴۳
ریاض الجنه زنوزی ، روضه۲
#غدیر
#عیدالله_الأکبر
#فقط_حیدر_امیرالمومنین_است
#یا_علی_مدد
#هستیم_بر_آن_عهدی_که_بستیم
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج
درباره موضوع غدیر و تعیین حضرت امیرالمومنین علیه السلام به عنوان جانشین پیامبر صلی الله علیه و آله ، آثار ادبی فراوانی بر جای مانده است.
یکی از آنها که از شاهکارهای ادبی عرب محسوب شده قصیده ای است که از عمرو عاص نقل شده است. حال آنکه عمرو عاص یکی ازمخالفان و دشمنان سرسخت امام بود.
وی در این شعر مطالب جالبی از حقایق تاریخی از جمله داستان غدیر سخن به میان آورده و به آن اعتراف و استناد کرده است.
این شعر به نام غدیریّه عمروعاص و نیز قصیده جلجلیه معروف است.
عمروعاص که از طرف معاویه به حکمرانی مصر گمارده شده بود ، از ارسال خراج و مالیات مصر به شام امتناع می کرد.
معاویه پس از چندین مکاتبه ، در نامه ای با مضمون زیر ، عمروعاص را ضمن سرزنش ،تهدید نمود:
نامه هائی مکرر مبنی بر مطالبه خراج مصر به تو نوشتم و تو در جواب آن کوتاهی کرده و امتناع ورزیدی. اکنون برای آخرین بار می نویسم که بدون هیچ تأخیری فورا خراج مصر را ارسال نما .والسلام
.
عمرو عاص در جواب معاویه نامه ای به نظم نوشت که به قصیده جلجلیه معروف شد.
“„جلجل به معنای زنگوله است.”„
.
عمرو عاص منظور خود را از انتخاب این نام ، در پایان قصیده ذکر کرده است .
حتما ببینید ...
قصیده جلجلیه ۶۶ بیت دارد و در آن به حقایقی اشاره شده است که هر مسلمان آزاده و با شرافت از خواندن آن متأثر می گردد.
مضمون ترجمه برخی از ابیات قصیده جلجلیه از این قرار است:
.
ای معاویه، قضایا را فراموش مکن... این من بودم که به مردم گفتم نمازشان بدون وجود تو قبول نیست ...
.
این من بودم که آنها را بر انگیختم تا با سید اوصیاء علی علیه السلام به بهانه خونخواهی آن مرد احمق [عثمان] جنگ کنند.
.
این من بودم که به لشگریانت یاد دادم که هرگاه دیدید علی علیه السلام چون شیر برای کشتن شما به سویتان می آید شلوارتان را در بیاورید و پشت به او کنید تا او شرم کند و از کشتن شما منصرف شود...
.
ای معاویه، مگر گفتگوی من و ابوموسی اشعری را فراموش کرده ای ؟... مگر یادت رفته که در آن روز چطور جامه خلافت را از قامت علی در آوردم ...
.
بقدری راحت این کار را کردم که انگار دمپایی از پای در می آورم...
.
و مگر یادت رفته که جامه خلافت را مانند انگشتری که به انگشت می کنند بر تو پوشانیدم...
.
ای معاویه! این من بودم که تو را بدون جنگ و دعوا بر فراز منبر نشاندم ، گرچه به خدا لیاقت آن را نداشتی و نداری...
.
این من بودم که تو را در شرق و غرب پرآوازه نمودم... اگر من نبودم، تو مانند زنها در خانه نشسته بودی و بیرون نمی آمدی...
.
ای پسر هند! ما – از روی نادانی – تو را علیه علی یاری نمودیم و علی کسی بود که خدا از ولایت او به عنوان "نبأ عظیم" یاد نموده...
.
وقتی تو را بر سر مسلمین بالا بردیم به اسفل سافلین فرو افتادیم...
.
ای معاویه، یادت هست که چقدر پیامبر درباره علی توصیه می کرد؟
.
یادت هست که پیامبر در«غدیر خم»بر منبر رفت و در حالیکه دست علی در دست او بود "به امر خداوند"گفت:
.
ای مردم ، آیا من بر شما از خودتان سزاوارتر نیستم (آیا من بر شما ولایت ندارم؟)
.
همه گفتند: «تو برما ولایت داری».
.
آنگاه پیامبر گفت: «پس هر کسی که من مولا و ولیّ او هستم، علی ولیّ اوست».
.
یادت می آید پیامبر در آن روز دعا کرد که «خدایا، علی برادر پیامبر توست، پس دوست او را دوست بدار و با دشمنش دشمن باش»...
.
در آن روز وقتی استاد تو (ابوبکر) دید دیگر مدال خلافت علی پاره شدنی نیست ، آمد و به علی تبریک گفت...
.
ای معاویه ما جایمان در آتش ، در درک اسفل جهنم خواهد بود... و در فردای قیامت که روز شرمندگی ماست خون عثمان ما را نجات نخواهد داد...
.
فردا خصم ما علی است و او نزد خدا و رسولش عزیز است...
.
در آن روز که پرده[از کارهای ما] برافتد، عذر ما چیست؟...
.
پس وای بر تو و وای بر من...
.
ای معاویه چه رابطه ای (مشابهتی) می تواند میان تو و علی باشد؟!...
.
علی چون شمشیری (برّان) است و تو مانند داسی (کُند)...
.
علی که چون ستاره آسمانست کجا و تو که چون ریگی بیش نیستی کجا؟!...
.
ای معاویه آگاه باش که در گردن من زنگوله ای است که اگر گردنم را تکان بدهم ، زنگوله به صدا در خواهد آمد و آبروی تو خواهد رفت.
.
منابع....
این قصیده متواتر و غیر قابل انکار است ، حتی در بحث آموزش ادبیات عرب از آن بعنوان شاهکار ادبی یاد می شود .
برخی از منابع اهل تسنن
لطائف اخبار الدول (تاریخ اسحاقی) ، ص۴۱
شرح زهری مغنی اللبیب ج ۱ ص ۸۲
برخی منابع شیعی
الغدیر ج۲ ، ص۱۷۳[الغدیر از روایات اهل سنت تشکیل شده]
انوار النعمانیه ص ۴۳
ریاض الجنه زنوزی ، روضه۲
#غدیر
#عیدالله_الأکبر
#فقط_حیدر_امیرالمومنین_است
#یا_علی_مدد
#هستیم_بر_آن_عهدی_که_بستیم
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج
۴.۱k
۲۹ شهریور ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۴)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.