اصطلاحات مهندسی هوا فضا پارت7
جت جریان:
جريان مواد خروجي از موتور عكسالعملي را جت جريان می نامند.
جرم ماهواره:
ماهوارهها از نظر اندازه و جرم، انواع گوناگوني دارند. براي نمونه، نخستين ماهوارهي آمريکا به نام اکسپلورِر- 1 که در سال 1958 پرتاب شد، تنها 2 متر طول و 8 کيلوگرم وزن داشت. اما رصدخانهي پرتوي گاماي کامپتون، که در سال 1991 پرتاب شد بسيار بزرگتر است. اين ماهواره از يک سر آرايه خورشيدي خود تا سر ديگر آن 3.21 متر عرض و بيش از 17 تن وزن دارد. بنابراين با توجه به اندازه و جرم، ماهوارهها دستهبندي ميشوند که در زير مشاهده ميکنيد:
* ماهواره ي معمولي: بيش از 1000 کیلوگرم * ميني ماهواره: 100 تا 1000 کیلوگرم * ميکرو ماهواره: 10 تا 100 کیلوگرم * نانو ماهواره: 1 تا 10 کیلوگرم * پيکو ماهواره: کمتر از 1 کیلوگرم
حرارت آیرودینامیکی:
گرمايي که در اثر اصطکاک هوا بر روي سطح يا انواع ديگر پديده هاي آيروديناميکي (مانند شوک) پديد مي آيد.
خلبان خودکار:
سامانه ی هدايت و كنترل اتوماتيك يك وسيله پرنده را خلبان خودکار می گویند.
راکت:
راکت در واقع همان موشکی است که سامانه هدایت ندارد و در هوا به صورت آزاد حرکت می کند. برخی از اوقات به سامانه تولید نیروی پیشران در موشکها نیز راکت می گویند و برخی از اوقات به موشک های فضایی راکت می گویند. راکت در حقيقت ماشيني است که به وسيلهي خروج سريع گاز، نيروي جلوبرندگي ايجاد ميکند.
راکت در تعریفی دیگر يك نوع سامانه توليد نيروي حرکت است كه با استفاده از تركيب سوخت و اكسيد كننده (كه هر دو در داخل سامانه هستند) نيروي عكس العملي توليد مي كند كه به حرکت وسيله منجر مي گردد. در بيان عمومي گاهي به كل وسيله پرتابگر نيز راكت گفته مي شود.
راکت چندمرحله ای:
راکت چند مرحلهاي، هماگونه كه از نامش برميآيد، داراي دو يا چند مرحله است. هرکدام از مراحل، داراي پيشرانش و سوخت مخصوص به خود هستند. مراحل گوناگون يك راكت، همانند زنجير و پشت سرهم، نصب ميشوند؛ هر مرحله بالاي مرحلهي ديگر قرار ميگيرد و مراحل موازي هم کنار يكديگر واقع ميشوند. بنابراين، در حالت كلي، براي سرهمبندي پاياني مراحل يك راكت، آنها را روي يكديگر يا كنار هم ميگذارند. کل مجموعه پرتابگر يا وسيله ي پرتاب، ناميده ميشود. امروزه، راکتهاي دو مرحله اي، کاملاً رايجند؛ حتي راکتهاي پنجمرحلهاي هم، پرتابهاي موفقي داشته اند.
هنگاميکه سوخت هر مرحله، به پايان ميرسد، از مجموعه جدا شده و جرم باقيماندهي راکت، كاهش مييابد، در نتيجه، توان رانش ديگر مراحل، افزايش يافته و راکت به آساني ميتواند تا رسيدن به بيشترين سرعت و ارتفاع، شتاب بگيرد. در جاسازي مراحل پشت سرهم، مرحلهي اول كه معمولاً بزرگترين مرحله است، در پايين قرار ميگيرد. مراحل دوم و بالاتر، كه اندازههاي كوچكتري دارند، بالاي مرحله ي اول هستند.
جريان مواد خروجي از موتور عكسالعملي را جت جريان می نامند.
جرم ماهواره:
ماهوارهها از نظر اندازه و جرم، انواع گوناگوني دارند. براي نمونه، نخستين ماهوارهي آمريکا به نام اکسپلورِر- 1 که در سال 1958 پرتاب شد، تنها 2 متر طول و 8 کيلوگرم وزن داشت. اما رصدخانهي پرتوي گاماي کامپتون، که در سال 1991 پرتاب شد بسيار بزرگتر است. اين ماهواره از يک سر آرايه خورشيدي خود تا سر ديگر آن 3.21 متر عرض و بيش از 17 تن وزن دارد. بنابراين با توجه به اندازه و جرم، ماهوارهها دستهبندي ميشوند که در زير مشاهده ميکنيد:
* ماهواره ي معمولي: بيش از 1000 کیلوگرم * ميني ماهواره: 100 تا 1000 کیلوگرم * ميکرو ماهواره: 10 تا 100 کیلوگرم * نانو ماهواره: 1 تا 10 کیلوگرم * پيکو ماهواره: کمتر از 1 کیلوگرم
حرارت آیرودینامیکی:
گرمايي که در اثر اصطکاک هوا بر روي سطح يا انواع ديگر پديده هاي آيروديناميکي (مانند شوک) پديد مي آيد.
خلبان خودکار:
سامانه ی هدايت و كنترل اتوماتيك يك وسيله پرنده را خلبان خودکار می گویند.
راکت:
راکت در واقع همان موشکی است که سامانه هدایت ندارد و در هوا به صورت آزاد حرکت می کند. برخی از اوقات به سامانه تولید نیروی پیشران در موشکها نیز راکت می گویند و برخی از اوقات به موشک های فضایی راکت می گویند. راکت در حقيقت ماشيني است که به وسيلهي خروج سريع گاز، نيروي جلوبرندگي ايجاد ميکند.
راکت در تعریفی دیگر يك نوع سامانه توليد نيروي حرکت است كه با استفاده از تركيب سوخت و اكسيد كننده (كه هر دو در داخل سامانه هستند) نيروي عكس العملي توليد مي كند كه به حرکت وسيله منجر مي گردد. در بيان عمومي گاهي به كل وسيله پرتابگر نيز راكت گفته مي شود.
راکت چندمرحله ای:
راکت چند مرحلهاي، هماگونه كه از نامش برميآيد، داراي دو يا چند مرحله است. هرکدام از مراحل، داراي پيشرانش و سوخت مخصوص به خود هستند. مراحل گوناگون يك راكت، همانند زنجير و پشت سرهم، نصب ميشوند؛ هر مرحله بالاي مرحلهي ديگر قرار ميگيرد و مراحل موازي هم کنار يكديگر واقع ميشوند. بنابراين، در حالت كلي، براي سرهمبندي پاياني مراحل يك راكت، آنها را روي يكديگر يا كنار هم ميگذارند. کل مجموعه پرتابگر يا وسيله ي پرتاب، ناميده ميشود. امروزه، راکتهاي دو مرحله اي، کاملاً رايجند؛ حتي راکتهاي پنجمرحلهاي هم، پرتابهاي موفقي داشته اند.
هنگاميکه سوخت هر مرحله، به پايان ميرسد، از مجموعه جدا شده و جرم باقيماندهي راکت، كاهش مييابد، در نتيجه، توان رانش ديگر مراحل، افزايش يافته و راکت به آساني ميتواند تا رسيدن به بيشترين سرعت و ارتفاع، شتاب بگيرد. در جاسازي مراحل پشت سرهم، مرحلهي اول كه معمولاً بزرگترين مرحله است، در پايين قرار ميگيرد. مراحل دوم و بالاتر، كه اندازههاي كوچكتري دارند، بالاي مرحله ي اول هستند.
۹۲۳
۰۸ تیر ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.