دوپارتی:)

(۱/۲)
دنبال یه جای مناسب برای پارک کردن ماشین میگشتم...
دیگه کلافه شده بودم، پس فقط نزدیک دشت پارکش کردم
پیاده شدم و اروم قدم هامو بین گلهای صورتی و رنگی رنگی گزاشتم
چیزی نگذشته بود که یه نفر رو با لباس سفید درحالی که وسط گل ها خوابیده بود دیدم
اولش نگران شدم و هر ثانیه فکرای وحشتناک تری به ذهنم میرسید
کنار اون پسر رفتم، کنارش خم شدم و تمرکز کردم روش تا ببینم نفس میکشه یا نه
بعد که دیدم بدنش تکون میخوره خیالم راحت شد و نفس راحتی کشیدم
وقتی به خودم اومدم دیدم پسر داره دستشو تو موهاش میکشه و خیلی گیجه
خودمو جمع کردم و به چهره زیبا و قشنگش نگاه کردم
+عااا.. اسمت چیه؟
دیدم پسر هیچ جوابی نداد و در عوضش فقط بهم نگاهی کرد
+خب، چرا اینجایی؟ حالت خوبه؟
-حالم خوبه، ولی نمیدونم چرا اینجام
+کجا زندگی میکنی؟
-یادم نمیاد
با تعجب بهش زل زده بودم
+چند سالته؟
-نمیدونم... واقعا هیچی یادم نمیاد
به چشمای قهوه ایش نگاه کردم
دستمو به قصد بلند کردنش سمتش دراز کردم.
اروم دستمو گرفت بلند شد و لباساشو تکوند
به چشمای هم زل زدیم و همین باعث شد به رنگ چشماش دقت کنم که رنگ عسل و ویسکی داشت
-اوم.. نظرت راجب یکم خوشگذروندن چیه؟
درخواست یه غریبه ای که اینجوری پیداش کرده بودم عجیب اما بامزه بود
ولی درجوابش لبخندی زدم
+حتما..
لبخند دندون نمایی زد که از کل زندگیم قشنگ تر بود... یه لبخند پاستیلی و زیبا
اروم دستشو روی شونم گزاشت و بعد از جمله 'اگه تونستی منو بگیرررر' شروع به دوییدن کرد
بعد از فهمیدن حرفش دوییدم دنبالش و سعی برای گرفتنش کردم
بعد از چند دقیقه نفس هردومون بند اومده بود و با خنده روی زمین نشسته بودیم و میخندیدیم
بیشتر از چند ثانیه طول نکشید که نفس هامون عادی تر شد... همون موقع بود که سوالی رو ازش پرسیدم
+چی باید صدات کنم؟
مکثی کرد و بعد از یکم فکر کردن انگار که چیزی به ذهنش رسیده بود
-شوگا صدام کن.. تنها چیزی که یادمه اینه که از این اسم خوشم میاد
+اوهوم، بهت میاد...
بعد از اون از داخل کیفم.

ادامه دارد...!