عتاب بین حبیب وحبیبته

عتاب بین حبیب وحبیبته


الحبیب
لیش عفتینی ونسیتی ولیش ضیعتی السنین ولیش ماهزج ضمیرج دمعتی وذاک الحنین انتی مو کلتیلی ارجع یمته یمعوده تجین.

الحبیبه
انه ماعفتک حبیبی انت ماتدری بعذابی الدنیا بعدک حاربتنی وذبلت زهره شبابی انت لا تعتب علیه ویاک ما ینفع عتابی.

الحبیب
لاالومج وابقه اعاتب یل نسیتی وعود حبنه لاتکولین شبدیه وذنب وکتی ومو ذنبنه احنه ذبلنه المحبه وشوک حطینه بدربنه.

الحبیبه
فدوه لاتقسه بعتابک انت کل عقلک اعوف وانه احس روحی حمامه وبس علی دیارک تطوف وزرعت حبک بکلبی ای لیش خضر بیه اوف وعینی من حاربهه شوفک حرمت بعدک تشوف.

الحبیب
جان حبج سر وجودی معلک امالی علیج هسه ضیعتی المحبه وانه هم ضعت من ادیج رحتی بس مااخذتی روحی جدمی مایخطی ویجیج.

الحبیبه
من ردت اکتب عتابی تبجی ویای الحروف جان سیف الدنیه ضدی واحن من کل السیوف انت لو فعلا تحبنی جا صرت عکس الظروف.

الحبیب
یاظرف واحساسی شاعر حزنی وی احساسه بات وحبنه راح وماله رجعه وبقت بس الذکریات یاحیاة العنهه تحجی واحنه کلشی البینه مات.

الحبیبه
موتت حبنه بسهوله وبالعجل شفتک نسیت اتضح حبک روایه وبیها بس انی الهویت انه مااریدک تردلی