رادار» (Radar) که سرواژه ای برای عبارت «شناسایی و مسافت ی

رادار» (Radar) که سرواژه ای برای عبارت «شناسایی و مسافت یابی رادیویی» (radio detection and ranging) است در دوران جنگ جهانی دوم اختراع شده و با ارسال یک پالس انرژی در هوا و انتظار برای پالس برگشتی که در اثر برخورد با اشیائی در هوا مانند هواپیماها انعکاس می یافت کار می کرد. شدن و زاویه این پالس انعکاسی برگشتی، سایز و مکان هدف را مشخص می کرد. برخلاف دیگر هواپیماهای نظامی، طراحی بال پرنده B-2 هیچ سطح عمودی قابل توجهی مانند دم ندارد تا امواج راداری با برخورد به آن منعکس شوند.