خنده هایت چون عسل، حتي از آن شیرین ترند

خنده‌هایت چون عسل، حتي از آن شیرین‌ترند
هر لبت، تمثیل زیبایی زِ حوض کوثر است

بوسه‌هایت، طعم حوّا می‌دهد با عطر سیب
بوسه‌هایت، یادگاری از جهان دیگر است

لب به خنده وا کنی، آرامشم پَر می‌کشد
غنچه می‌گردد لبت، فریاد من بالاتر است

یک دو تار از کاکُلت، دل را اسارت برده است
الاَمان از روسری، زیرش هزاران لشکر ‌است

مهربان هستی، دلم در بند موهایت خوش است
مهربانی با اسیران، شیوه‌ی پیغمبر است

آیه‌الکرسی کجا هم‌قدّ موهایت شود؟
گفتن از اعجاز مویت، کار چندین منبر است

جدّ من، قابیل و گندم‌زار مویت پرثمر
بهرِ من، هر خوشه‌اش، از هر دو دنیا سَرتر است

یک گره بر بخت من زد، یک گره بر روسری
هر کدامش وا شود، من روزگارم محشر است

خواهشی دارم؛ جسارت می‌شود، اما اگر
موی تو آشفته باشد دور گردن، بهتر است

#مهدی_ذوالقدر