‍ توحید

‍ #توحید
#شرک
#قائم_مقامی
هنر قرآن کریم در بیان توحید اینگونه است که به جای اینکه از طریق ایجابی و برهان خلف توحید را به انسان بیاموزد، از راه های سلبی به اثبات شرک پرداخته و گفته است که
هرچه مادون الله معیار واقع شود، شرک است
از این رهگذر انسان به شناخت توحیدی می رسد.
لذا فهم همه ما از توحید باید در معرض نقد و تکامل باشد و کلام دیگران را بشنویم و اگر عقیده و درک ما در چالش با دیگری، موفق عمل کرد می توان تا حدودی به حجت و سلامت آن ایمان داشته باشیم
اما اگر تنها به عقیده و باور خود اعتبار ببخشیم، مبتلای به شرک شده ایم.
توازن درک توحیدی #قرآن تنها در آموزه های اهل بیت آمده است، لذا #امام_صادق (ع) می فرمایند :
«بنی امیه تعلیم توحید را آزاد گذاشته بودند»
و این بدان معنا است که هر فعلی که هر کس انجام می دهد از جانب خدا و صادر از او است.
این کلام در ظاهر بسیار زیبا و توحیدی به نظر می رسد اما در مصداق، زمانی که به فعل افرادی چون #یزید نگاه می کنیم آیا باز هم می توان آن را صادر از #خداوند دانست یا خیر؟
بنابراین این کلام مصداق #جبر مطلق است.
خداوند در وجود ما هیچ گونه جبری قرار نداده و ارزشمندترین نعمت خداوند به انسان، #آزادی و اختیار است.
از این رو حضرت در ادامه می فرمایند که:
آنها(بنی امیه) مردم را از صحبت درباره شرک منع کرده بودند؛
زیرا اگر معیارهای شرک مشخص می شد، مردم به خوبی می فهمیدند که مشرکین بر آن ها حکومت می کنند و معیار ها را پیدا می کردند.

آیت الله سید عباس حسینی قائم مقامی
سلسله مباحث عاشورا در برابر فرقه شدگی دین، محرم 94، جلسه دهم(کانال: DarsGoftarHa)
@apmkadeh