تصویر لوسیفر در حال سقوط از بهشت مثل ابلیس ترد شده توسط ا
تصویر لوسیفر در حال سقوط از بهشت مثل ابلیس ترد شده توسط الله مثل پرومتئوس زنجیر شده توسط زئوس و مثل بافومت رها شده ابرهه و مثل ست رها شده دربیابان توسط رع و اهریمن ترک شده توسط اهورا مزدا .
لوسیفر نام قبل از سقوط شیطانی است که بنابر متون ادیان ابراهیمی موجب سقوط آدم شد. ریشه نام لوسیفر از زبان لاتین به معنی آورنده نور است. به همین دلیل است زهره گاهی نیز لوسیفر خوانده می‌شود. لوسیفر (/ lʲu:sɪfər / لو-SIF-ər) از کلمه عبری הֵילֵל در اشعیا ۱۴:۱۲ است. این کلمه، ترجمه تحت‌اللفظی hêlêl تنها یک بار در کتاب مقدس یهود آمده است و به معنی «درخشان و ستاره صبح» نیز ترجمه شده است. کلمه لوسیفر از نسخه لاتین قدیمی کتاب مقدس گرفته شده است، که ترجمه הֵילֵל به معنای شیطان است، همچنین مفاهیمی نظیر «ستاره صبح، سیاره زهره»، و یا، به عنوان یک صفت، «نور آورنده» و به معنای واقعی کلمه «مبشر از سپیده دم»، برای ستاره صبح بکار گرفته شده است.
در سنت مسیحی استفاده از کلمه لاتین «ستاره صبح»، به عنوان یک نام مناسب برای شیطان قبل از سقوط او بود. در نتیجه، این اسم بصورت نامی پرکاربرد در «بهشت» جان میلتون و «دوزخ» دانته و در کلیسا و ادبیات عامه پسند تبدیل شده است. به طور کلی محققان بر این باور بودند که نام لوسیفر یک اسطوره قدیمی در اساطیر کنعانی است.
ﻟﻮﺳﯿﻔﺮگراها ﻟﻮﺳﯿﻔﺮ ﺭﺍ ﯾﮏ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﮐﺎﻣﻼً ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺑﺎ ﺷﯿﻄﺎﻥ ﻣﯽﺩﺍﻧﻨﺪ. آنها لوسیفر را (ﺣﺎﻣﻞ ﺭﻭﺷﻨﺎﯾﯽ) و ﻧﻤﺎﺩ ﺁﮔﺎﻫﯽ می نامند، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽﮐﻪ ﺷﯿﻄﺎﻥ را ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﻩٔ ﻧﻔﺲ ﺍﻣﺎﺭﻩ ﻭ ﻋﺼﯿﺎﻥﮔﺮﯼ می دانند. هدف نهایی لوسیفر از منظر لوسیفرگرایان کمک به فرد است تا ﺑﺮ ﺟﻬﻞ ﺩﺭﻭﻧﯽﺷﺎﻥ ﻏﻠﺒﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، ﻭ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪﻫﺎﯼ ﻧﻔﺴﺎﻧﯽﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻋﻘلشان ﺑﻪ ﺗﻌﺎﺩﻝ برﺳﺎﻧﻨﺪ.
بقیه داستان با خودتان؟
لوسیفر نام قبل از سقوط شیطانی است که بنابر متون ادیان ابراهیمی موجب سقوط آدم شد. ریشه نام لوسیفر از زبان لاتین به معنی آورنده نور است. به همین دلیل است زهره گاهی نیز لوسیفر خوانده می‌شود. لوسیفر (/ lʲu:sɪfər / لو-SIF-ər) از کلمه عبری הֵילֵל در اشعیا ۱۴:۱۲ است. این کلمه، ترجمه تحت‌اللفظی hêlêl تنها یک بار در کتاب مقدس یهود آمده است و به معنی «درخشان و ستاره صبح» نیز ترجمه شده است. کلمه لوسیفر از نسخه لاتین قدیمی کتاب مقدس گرفته شده است، که ترجمه הֵילֵל به معنای شیطان است، همچنین مفاهیمی نظیر «ستاره صبح، سیاره زهره»، و یا، به عنوان یک صفت، «نور آورنده» و به معنای واقعی کلمه «مبشر از سپیده دم»، برای ستاره صبح بکار گرفته شده است.
در سنت مسیحی استفاده از کلمه لاتین «ستاره صبح»، به عنوان یک نام مناسب برای شیطان قبل از سقوط او بود. در نتیجه، این اسم بصورت نامی پرکاربرد در «بهشت» جان میلتون و «دوزخ» دانته و در کلیسا و ادبیات عامه پسند تبدیل شده است. به طور کلی محققان بر این باور بودند که نام لوسیفر یک اسطوره قدیمی در اساطیر کنعانی است.
ﻟﻮﺳﯿﻔﺮگراها ﻟﻮﺳﯿﻔﺮ ﺭﺍ ﯾﮏ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﮐﺎﻣﻼً ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺑﺎ ﺷﯿﻄﺎﻥ ﻣﯽﺩﺍﻧﻨﺪ. آنها لوسیفر را (ﺣﺎﻣﻞ ﺭﻭﺷﻨﺎﯾﯽ) و ﻧﻤﺎﺩ ﺁﮔﺎﻫﯽ می نامند، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽﮐﻪ ﺷﯿﻄﺎﻥ را ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﻩٔ ﻧﻔﺲ ﺍﻣﺎﺭﻩ ﻭ ﻋﺼﯿﺎﻥﮔﺮﯼ می دانند. هدف نهایی لوسیفر از منظر لوسیفرگرایان کمک به فرد است تا ﺑﺮ ﺟﻬﻞ ﺩﺭﻭﻧﯽﺷﺎﻥ ﻏﻠﺒﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، ﻭ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪﻫﺎﯼ ﻧﻔﺴﺎﻧﯽﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻋﻘلشان ﺑﻪ ﺗﻌﺎﺩﻝ برﺳﺎﻧﻨﺪ.
بقیه داستان با خودتان؟
۳.۶k
۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۸
دیدگاه ها (۶)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.