زیر سایه ی آشوبگر p53

برگشتم عقب.....هودی قرمز رنگی که نامرتب تا شده بود همونی که پارسال برای تولدش گرفته بودم توجهم رو جلب کرد
لبخندی روی لبم نشست....یادمه خیلی تو مغازه ها گشتم تا همون رنگی که دلش میخواد رو پیدا کنم
به قول خودش قرمز گوجه ای
برش داشتم و به محض اینکه تاشو باز کردم چیزی از لابه‌لاش افتاد زمین
دولا شدم و برش داشتم
دهنم باز موند....قاب عکس خانواده سوکجین چرا باید اینجا باشه
چون از دستم افتاده بود قابش شکسته بود....گره ای بین ابرو هام نشست
این چیه که پشت عکس نوشته شده؟
زیر و روش کردم.....به لطف قوی بودن شیمیم توی دبیرستان به راحتی تونستم بفهمم این یه فرمول شیمیاییه
یه لحظه همه چیز از ذهنم رد شد....افراد توی اون کلوب هم دنبال فرمول اصلی بودن....پدر سوکجین کارخونه دارو سازی داشت....اون رو کشتن
و ..و اون نامه ای که همراه است قاب عکس بود
جمله ی آخرش رو خوب یادمه:
اگه فردی آشنا هستی اون قاب عکس رو نگه دار چون در عمق اون عکس یه گنج بزرگ وجود داره....خانواده!
توی متن گفته شده یه گنج بزرگ در عمق عکس
پس منظورش همین فرمول بوده؟!!!
اما برای گمراهی خواننده کلمه ی خانواده رو آورده تا هیچ کس منظور اصلیش رو نفهمه و شک نکنه
اخم غلیظی بین آبرو هام نشست
جاناتان چجوری این نامه رو از طبقه ی بالای خونه برداشته؟
تنها کسانی که کلید اونجا رو داشتن بچه های صاحب خونه بودن که خیلی ساله خارج زندگی میکنن....در آخر من کلید داشتم و همینطور سوکجین
با چیزی که به فکرم تزریق شد یهو هینی کشیدم و دستمو گذاشتم رو دهنم