خسته ام

خسته ام
ازخود گریزانم
نمی دانم چرا؟
غم زده بر جسم بی جانم
نمی دانم چرا؟

باد
گویی ریشه ام را سست و بی جان کرده است
همچو برگی دست طوفانم
نمی دانم چرا؟

روزگاری در سرم سودای جنگل بود و حال
تک درختی در بیابانم
نمی دانم چرا؟

من که خود "دنیای باران" بودم اینک اینچنین
تشنه ی یک قطره بارانم
نمی دانم چرا؟

سهم من از زندگی جز درد و ناکامی نبود
من دلیلش را نمی دانم!!
نمی دانم چرا؟

گرچه تو روح مرا در هم شکستی
باز هم
با تو هستم،با تو می مانم
نمی دانم چرا...؟


@,,,,,D