بامداد پنجشنبه پس از دعوت کدپستی به کدپستی و حضور در من

بامداد پنجشنبه پس از دعوت «کدپستی به کدپستی» و حضور در منازل روستاییان مناطق بوانات، برمیگردیم.
تجربه گفتگو با مردم روستا و شب‌نشینی کنار عزیزانی که آشنایی قبلی نداشتیم و شنیدن دغدغه‌ها و نکات آموزنده آنان برایمان بسیار مفید بود.

جملاتی امشب شنیدم که یک ترم جامعه‌شناسی را به ما می‌آموزد.
«به درک که دلار شده ۶۰تومن و گوشت گران شده! مهم اینه که رییسی غیرت داشت میومد روستاها حرف ما رو میشنید»، «از شما ممنونیم که صدها کیلومتر از مرکز به منزل ما آمدید تا به ما در انتخاب رییس جمهور کمک کنید»،
«نمیدونم جلیلیه یا جلالیه ننه ولی همینکه میگه به فکر روستام و به خاطر من اومدید تا اینجا که حرف منو بشنوید با همه خانواده بهش رای میدیم» و.. که بسیار درس آموز بود.

تجربه این سفر، گفتگو با راننده‌های تریلی، سخنرانی در مساجد، حضور در روستا و دعوت منزل به منزل همراه با پذیرایی و مهمان‌نوازی اهالی بود که به امید خدا گامی کوچک برای سرافرازی کشور عزیزمان باشد.

اما جمعبندی بنده آن است که بسیاری افراد صرفا منتظر یک دعوت یا اشاره هستند تا پای کار بیایند.

محتوای مناظرات برای مردم عادی کم‌ثمر است و مشارکت مردم از فضای مجازی نمیگذرد و حضور میدانی مستمر همراه با تبلیغات فیزیکی فراوان و هیجان انتخاباتی میطلبد.

دلیل اصلی ضعف در مشارکت، تضعیف فناوری اجتماعی بومی ما یعنی بسیج، مسجد و کم کاری هیئات است و در کنار آن گرانی برخی اقلام مثل گوشت شدیدا مردم را ناراحت کرده است اما به تنهایی اسباب عدم مشارکت نیست.

✍سیدامیرحسین حسینی🇮🇷