ﺁﺏ ﺭﺍ ﮔﻞ ﻧﮑﻨﯿﻢ ؛ ﭘﺪﺭﻡ ﺩﺭ ﺧﺎﮎ ﺍﺳﺖ …
ﻭﻗﺘﯽ ﺩﯾﺮﻭﺯ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎﺭﯾﺪ
“ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺁﻣﺪ ” ﺭﺍ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺁﻭﺭﺩﻡ
“ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﺑﺎ ﻧﺎﻥ ﺁﻣﺪ ”
ﯾﺎﺩﻡ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﭘﺪﺭﻡ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﺍﻥ
ﺑﺎ ﻧﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ
ﻭ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺮ ﻟﺐ
ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺁﻣﺪ
ﺩﯾﺮﻭﺯ ﺩﻟﻢ ﺗﻨﮓ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻭ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽﺍﺵ
ﺑﺎ ﺯﻣﯿﻦ ﻭ ﺗﻨﻬﺎﺋﯿﺶ
ﺑﺎ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﻭ ﻧﺒﻮﺩﻧﺶ
ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﭘﺪﺭ ﺳﺨﺖ ﮔﺮﯾﺴﺘﻢ
ﭘﺪﺭﻡ ﻭﻗﺘﯽ ﺭﻓﺖ ﺳﻘﻒ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﺗﺮﮎ ﺑﺮ ﻣﯿﺪﺍﺷﺖ
ﭘﺪﺭﻡ ﻭﻗﺘﯽ ﺭﻓﺖ ﺩﻝ ﻣﻦ ﺳﺨﺖ ﺷﮑﺴﺖ
ﺧﺎﻃﺮ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎ ﺭﺥ ﺑﻨﻤﻮﺩ
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﭼﺮﺧﺶ ﯾﮏ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺍﺳﺖ
ﺧﺎﻃﺮ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻧﺒﺮﯾﺪﺵ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ
ﭘﺪﺭﻡ ﻭﻗﺘﯽ ﺭﻓﺖ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻏﻤﺰﺩﻩ ﺑﻮﺩ
ﻭ ﺯﻣﯿﻦ ﻣﻨﺘﻈﺮ ..…
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﭼﺮﺧﺶ ﺍﯾﺎﻡ ﻭ ﮔﺬﺍﺭ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮﺳﺖ
ﻭ ﮐﺴﯽ ﮔﻔﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ :
ﺁﺏ ﺭﺍ ﮔﻞ ﻧﮑﻨﯿﺪ
ﭘﺪﺭﻡ ﺩﺭ ﺧﺎﮎ ﺍﺳﺖ
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮔﺬﺭﺩ
ﮐﺎﺵ ﯾﮏ ﻓﺎﺗﺤﻪ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﺷﻘﺎﯾﻖ ﺑﺎﺷﯿﻢ
ﻭ ﺯﻣﯿﻦ ﮐﻮﭼﮏ ﻧﯿﺴﺖ
ﺩﻝ ﻣﺎ ﺗﻨﮓ ﻭ ﻧﻔﺲ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺍﺳﺖ
ﮐﺎﺵ ﻣﯿﺸﺪ ﺁﻣﻮﺧﺖ ﮐﻪ ﺳﻔﺮ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺍﺳﺖ
ﺧﺎﻃﺮ ﺧﺎﻃﺮﻩﻫﺎ ﺭﺍ ﻧﺒﺮﯾﺪﺵ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮔﺬﺭﺩ
ﮐﺎﺵ ﯾﮏ ﻓﺎﺗﺤﻪ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﺷﻘﺎﯾﻖ ﺑﺎﺷﯿﻢ
ﺑﯿﺎﺩ ﻫﻤﻪﯼ ﭘﺪﺭﺍﯼ ﺩﻧﯿﺎ