پارت 97

کلافه روی میز ضربه زدم که گفت:
پرستار: همچین کسی اینجا بستری نشده!
هیون:عصبی گفت:
جیمین:دوباره نگاه کنین.
پرستار چشمی چرخوند و دوباره نگاه کرد.
پرستار: گفتم که نیست!
دستی به موهام کشیدم و گفتم:
جیمین:یعنی چی؟
با لبهای قرمزش گفت:
جیمین: خب... شاید بیمارستان دیگهای بستری شده.
هیون هم سری تکون داد و گفت:
هیون:بیا جیمین بریم، ببینیم کجاست!
از بیمارستان زدیم بیرون که صدای پیامک گوشیم بلند شد. پیامک رو باز کردم از طرف یه شماره ناشناس بود
جناب پارک ، بهتره عکس زیر رو باز کنی.
اخمهام توی هم رفت و روی عکس زدم تا دانلود بشه که با دیدن عکس،
خون توی رگهام یخ بست.
هیون که انگاری متوجه حالم شده بود، اومد و پرسید:
هیون: جیمین، چی شده؟
متوجه نگاهم به گوشی شد که از من گرفتش و نگاهش کرد. اخمهای
اون هم توی هم رفت و شوکه پرسید:
هیون:این ت نیست؟
با دندونهای بهم فشرده گفتم:
جیمین: آره، کنار اون سوجون احمق!
هیون : سوجونکیه؟
جیمین : یکی از دانشجوهام.
هیون گوشی رو خاموش کرد و بهم داد، توی جیب کتم گذاشتمتش که یاد
شوگا افتادم. به سمت ماشین رفتم و گفتم:
جیمین:بیا هیون باید پیش شوگا بریم، اون الان کلانتری هست میتونه کمکمون کنه