سوره والفجرنکته ها

2سوره والفجر6-14(نکته ها)
أَ لَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِعادٍ «6» إِرَمَ ذاتِ الْعِمادِ «7» الَّتِی لَمْ یُخْلَقْ مِثْلُها فِی الْبِلادِ «8» وَ ثَمُودَ الَّذِینَ جابُوا الصَّخْرَ بِالْوادِ «9» وَ فِرْعَوْنَ ذِی الْأَوْتادِ «10» الَّذِینَ طَغَوْا فِی الْبِلادِ «11» فَأَکْثَرُوا فِیهَا الْفَسادَ «12» فَصَبَّ عَلَیْهِمْ رَبُّکَ سَوْطَ عَذابٍ «13» إِنَّ رَبَّکَ لَبِالْمِرْصادِ «14»
(6) آیا ندیدی که پروردگارت با قوم عاد چه کرد؟ (7) (همان قوم) ارم، (شهری) که دارای بناهای ستون دار بود. (8) (بناهایی) که مانندش در دیگر شهرها ساخته نشده بود. (9) و با قوم ثمود که در وادی خود تخته سنگها را (برای ساختن خانه) می‏بریدند. (10) و با فرعون، صاحب قدرت و سپاه عظیم. (11) آنها که در شهرها طغیانگری کردند. (12) و در آن، فساد و تباهی افزودند. (13) پس پروردگارت تازیانه عذاب بر آنان فرود آورد. (14) همانا پروردگارت در کمین‏گاه است.
نکته‏ها:
قوم عاد دو گروه بودند؛ عاد قدیم و جدید به دلیل آیه «عاد الاولی»، که بعد از حضرت نوح در منطقه احقاف زندگی می‏کردند و دارای هیکل‏هایی بزرگ و قدرتی عظیم و شهرهایی آباد بودند.
«إِرَمَ» یا نام دیگر قبیله عاد است یا نام شاخه‏ای از قوم عاد و یا نام منطقه‏ای که قوم عاد در آن زندگی می‏کردند که ساختمان‏هایشان دارای ستون‏هایی بزرگ و بلند بوده است.
بعضی ارم را ساختمان شدّاد و بعضی ساخته اسکندر در اسکندریه دانسته‏اند.
«صخر» جمع صخره به معنای سنگهای بزرگ و سخت است و «واد» به فاصله میان کوه و تپه گفته می‏شود.
«عماد» به معنای ستون یا ساختمان بلند است و «ثَمُودَ» به اعراب ما قبل تاریخ گویند که در شمال عربستان ساکن بودند قومی که پیامبر آنها حضرت صالح بود.
«جابُوا»، به معنای بریدن سنگ است و کلمه «جواب» که از این ریشه است، به معنای قطع سؤال با پاسخ صحیح است.
ظاهراً قوم ثمود بعد از قوم عاد بوده‏اند که نامشان بعد از آنها برده شده است.
قهر بر عاد و ثمود نمونه‏ای از در کمین بودن خداوند نسبت به ستمکاران است.
خداوند در کمین است، یعنی خلافکاران راه گریز ندارند و به طور ناگهانی گرفتار می‏شوند.
استحکام ساختمان‏ها مانع قلع و قمع الهی نیست و به خاطر محکمی ساختمان نباید از قهر خداوند احساس امنیّت کرد.
مقصود از «ذُو الْأَوْتادِ» یا آن است که پایه‏های حکومت فرعون محکم بود یا آنکه مخالفان خود را میخکوب می‏کرد و یا آنکه سپاه فراوان داشت.
کلمه «صب» به معنای ریختن است، تعبیر بارش عذاب، شاید کنایه از عذاب پی‏درپی و مداوم باشد. (تفسیر راهنما)
چگونه خداوند در کمین نباشد در حالی که او از رگ گردن به ما نزدیک‏تر است؟ «وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِیدِ» (ق، 16)
#قرآن#آیات#کتاب_خدا#مصحف#کلام_الله#quranic#پیام_قرآنی#quran#نکته_قرآنی#قرآنی#استاد_قرائتی#khoda#کتاب_الله#اسلام#دینی#مذهبی#islam#شیعه#معادلات_آسمانی#