یکدستی مردم ایران ، پس از تازش عرب ها و ترک ها به ایران ،
یکدستی مردم ایران ، پس از تازش عرب ها و ترک ها به ایران ، از میان رفت ؛ و دودستگی پدید آمد (ویرایش 4)
_________________________________________________________________________
پیشگفتار::::::::::::::
رونهش (توجه) داشته باشید که هم میهنان آتورپاتگانی (آذربایجانی) ما ، ترک نیستند ؛ بلکه «ایرانیان به زور ترک زبان شده» هستند . این دگرش (تغییر) زبان از سال 1407 ، که سال آغازین فرمانروائی «ترک های قره قویونلو» بر ایران است ، آغاز شده است {1}.
_________________________________________________________________________
عرب ها پس از براه انداختن 17 جنگ ، از سال 633 تا 652 زادروزی (میلادی) (1) ، و زورگیری کردن (غصب) ایران ، در اندازهء بسیار زیادی ، با دختران و بانوان ایرانی آمیزش کردند ، و دارای فرزندانی دورگه شدند . با گذشت سالها و سده ها ، اندازهء ژن عرب در خون این فرزندان دورگه ، کمتر و کمتر گردید ، چون شمار (تعداد) ایرانیان زیاد و شمار عرب ها کم بوده است . ولی باید دانست که از همان سال 652 زادروزی ، این مردان عرب ، فرزندان دورگهء خود را با فرهنگ «عربی – اسلامی» پروراندند (تربیت کردند) ، و این پرورش (تربیت) ، که بسیار هم سختگیرانه بوده است ، در میان خانواده های دو رگه ، زاد در زاد (نسل اندر نسل) ، تا به امروز دنبال شده است.
در سال 935 زادروزی ، خاندان بویه (آل بویه) که از نوادگان ساسانیان و از سرزمین پهلوان خیز دیلم (در استان گیلان) بودند ، با جنگهائی که کردند ، توانستند بخش بزرگی از ایران را از چنگ خلافت بنی عباس در بیاورند و فرمانروائی خود را در آن برپا کنند (2) . سپس در روز 28 آذر ماه (19 دسامبر) سال 945 زادروزی (میلادی) ، جوانترین پسر بویه ، که احمد معزالدوله نام داشت ، با دلاوری های خود ، خلافت عباسیان را برانداخت (3) و در میاندورود دجله فرات ، به پایتختی بغداد ، فرمانروائی (حکومت) ایرانی خود را برپا کرد . عرب ها و امپراتوری بیزانس (امپراتوری روم شرقی) که این شکست را نمی توانستند تاب بیاورند ، «ترک های غزنوی و سلجوقی» را بجای (به نیابت از) خود ، به جنگ با ایران آزاد شده فرستادند ؛ و این ترک ها ، ایران را زورگیری (غصب) کردند ، و بهمراه دیگر ترک ها ، تا سال 1925 زادروزی (میلادی) ، بر ایران فرمانروائی کردند ؛ گرچه همانجور که میدانید ، از سال 1255 تا 1405 زادروزی ، مغول ها بر ایران فرمانروائی داشته اند . در اینجا بد نیست یادآوری شود که این همپیمانی باختریان (غربی ها) با عرب ها و ترک ها ، هنوز هم پابرجا مانده است.
بمانند «عرب ها» ، «ترک ها» که پیش از تاختن به ایران ، بدست عرب ها مسلمان شده بودند ، پس از زورگیری (غصب) کردن ایران ، به آمیزش با دختران و بانوان ایرانی روی آوردند ، و دارای فرزندانی دو رگه شدند . «ترک ها» این فرزندان دورگهء خود را با فرهنگ «ترکی – اسلامی» پروراندند (تربیت کردند) ، ولی در این باره (مورد) نیز ، بمانند فرزندان دورگهء «عرب – ایرانی» ، اندازهء ژن ترک در این فرزندان دورگه «ایرانی – ترک» ، رفته رفته کمتر و کمتر شد ، چون شمار (تعداد) ایرانیان زیاد و شمار ترک ها کم بوده است.
این کمتر شدن ژن عرب و ترک در فرزندان دورگه ، تا به امروز بگونه ای پیش رفته است که چهرهء این فرزندان دورگه ، بیکاستانه (کاملا) مانند چهرهء «ایرانیان نیامیخته با عربها و ترکها» گردیده است ، پایابراین (بنابراین) امروزه ، بازشناسی (تشخیص) «ایرانیان دورگه» از «ایرانیان نیامیخته با عربها و ترکها» ، بویژه دربارهء (در مورد) دورگه های «ایرانی – عرب» ، ناشدنی (غیرممکن) شده است ؛ ولی به چرائی (به دلیل) همین پرورش های (تربیت های) بسیار سختگیرانهء «عربی – اسلامی» و «ترکی – اسلامی» ، این انسانهای دورگه ، با پافشاری بسیار بسیار زیادی ، خود را «مسلمان دو آتیشه» و یا «ترک مسلمان دو آتیشه» میدانند ، گرچه اندازهء ژن های ایرانی آنها ، کمتر از 99 درصد نیست . در پایان میتوان فزبندی (جمعبندی) کرد که : امروزه در ایران ، دو دستهء زیر ، زندگی می کنند:
1- ایرانیان نیامیخته با عرب ها و ترک ها
_____________________________________________
2- دو رگه ها و سه رگه ها (که همان اسلامگرایان ایران هستند)
__________________________________________________________________
(2-1) دورگه های «عرب – ایرانی»
(2-2) دورگه های «ترک – ایرانی»
(2-3) سه رگه های «عرب - ترک – ایرانی»
گرایش ها و ویژگی های «کرداری – پنداری» دورگه ها و سه رگه ها
____________________________________________________________________
دورگه های «عرب – ایرانی» از پرداختن به تاریخ «ایران باستان» (ایران پیش از تازش عرب ها) خوششان نمی آید ، و آنرا «هنگامهء نادانی»
_________________________________________________________________________
پیشگفتار::::::::::::::
رونهش (توجه) داشته باشید که هم میهنان آتورپاتگانی (آذربایجانی) ما ، ترک نیستند ؛ بلکه «ایرانیان به زور ترک زبان شده» هستند . این دگرش (تغییر) زبان از سال 1407 ، که سال آغازین فرمانروائی «ترک های قره قویونلو» بر ایران است ، آغاز شده است {1}.
_________________________________________________________________________
عرب ها پس از براه انداختن 17 جنگ ، از سال 633 تا 652 زادروزی (میلادی) (1) ، و زورگیری کردن (غصب) ایران ، در اندازهء بسیار زیادی ، با دختران و بانوان ایرانی آمیزش کردند ، و دارای فرزندانی دورگه شدند . با گذشت سالها و سده ها ، اندازهء ژن عرب در خون این فرزندان دورگه ، کمتر و کمتر گردید ، چون شمار (تعداد) ایرانیان زیاد و شمار عرب ها کم بوده است . ولی باید دانست که از همان سال 652 زادروزی ، این مردان عرب ، فرزندان دورگهء خود را با فرهنگ «عربی – اسلامی» پروراندند (تربیت کردند) ، و این پرورش (تربیت) ، که بسیار هم سختگیرانه بوده است ، در میان خانواده های دو رگه ، زاد در زاد (نسل اندر نسل) ، تا به امروز دنبال شده است.
در سال 935 زادروزی ، خاندان بویه (آل بویه) که از نوادگان ساسانیان و از سرزمین پهلوان خیز دیلم (در استان گیلان) بودند ، با جنگهائی که کردند ، توانستند بخش بزرگی از ایران را از چنگ خلافت بنی عباس در بیاورند و فرمانروائی خود را در آن برپا کنند (2) . سپس در روز 28 آذر ماه (19 دسامبر) سال 945 زادروزی (میلادی) ، جوانترین پسر بویه ، که احمد معزالدوله نام داشت ، با دلاوری های خود ، خلافت عباسیان را برانداخت (3) و در میاندورود دجله فرات ، به پایتختی بغداد ، فرمانروائی (حکومت) ایرانی خود را برپا کرد . عرب ها و امپراتوری بیزانس (امپراتوری روم شرقی) که این شکست را نمی توانستند تاب بیاورند ، «ترک های غزنوی و سلجوقی» را بجای (به نیابت از) خود ، به جنگ با ایران آزاد شده فرستادند ؛ و این ترک ها ، ایران را زورگیری (غصب) کردند ، و بهمراه دیگر ترک ها ، تا سال 1925 زادروزی (میلادی) ، بر ایران فرمانروائی کردند ؛ گرچه همانجور که میدانید ، از سال 1255 تا 1405 زادروزی ، مغول ها بر ایران فرمانروائی داشته اند . در اینجا بد نیست یادآوری شود که این همپیمانی باختریان (غربی ها) با عرب ها و ترک ها ، هنوز هم پابرجا مانده است.
بمانند «عرب ها» ، «ترک ها» که پیش از تاختن به ایران ، بدست عرب ها مسلمان شده بودند ، پس از زورگیری (غصب) کردن ایران ، به آمیزش با دختران و بانوان ایرانی روی آوردند ، و دارای فرزندانی دو رگه شدند . «ترک ها» این فرزندان دورگهء خود را با فرهنگ «ترکی – اسلامی» پروراندند (تربیت کردند) ، ولی در این باره (مورد) نیز ، بمانند فرزندان دورگهء «عرب – ایرانی» ، اندازهء ژن ترک در این فرزندان دورگه «ایرانی – ترک» ، رفته رفته کمتر و کمتر شد ، چون شمار (تعداد) ایرانیان زیاد و شمار ترک ها کم بوده است.
این کمتر شدن ژن عرب و ترک در فرزندان دورگه ، تا به امروز بگونه ای پیش رفته است که چهرهء این فرزندان دورگه ، بیکاستانه (کاملا) مانند چهرهء «ایرانیان نیامیخته با عربها و ترکها» گردیده است ، پایابراین (بنابراین) امروزه ، بازشناسی (تشخیص) «ایرانیان دورگه» از «ایرانیان نیامیخته با عربها و ترکها» ، بویژه دربارهء (در مورد) دورگه های «ایرانی – عرب» ، ناشدنی (غیرممکن) شده است ؛ ولی به چرائی (به دلیل) همین پرورش های (تربیت های) بسیار سختگیرانهء «عربی – اسلامی» و «ترکی – اسلامی» ، این انسانهای دورگه ، با پافشاری بسیار بسیار زیادی ، خود را «مسلمان دو آتیشه» و یا «ترک مسلمان دو آتیشه» میدانند ، گرچه اندازهء ژن های ایرانی آنها ، کمتر از 99 درصد نیست . در پایان میتوان فزبندی (جمعبندی) کرد که : امروزه در ایران ، دو دستهء زیر ، زندگی می کنند:
1- ایرانیان نیامیخته با عرب ها و ترک ها
_____________________________________________
2- دو رگه ها و سه رگه ها (که همان اسلامگرایان ایران هستند)
__________________________________________________________________
(2-1) دورگه های «عرب – ایرانی»
(2-2) دورگه های «ترک – ایرانی»
(2-3) سه رگه های «عرب - ترک – ایرانی»
گرایش ها و ویژگی های «کرداری – پنداری» دورگه ها و سه رگه ها
____________________________________________________________________
دورگه های «عرب – ایرانی» از پرداختن به تاریخ «ایران باستان» (ایران پیش از تازش عرب ها) خوششان نمی آید ، و آنرا «هنگامهء نادانی»
۵.۸k
۱۲ مهر ۱۳۹۷
دیدگاه ها (۴)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.