خَشایارشای دوم (به پارسی باستان: 𐎧𐏁𐎹𐎠𐎼𐏁𐎠) هفتمین شاهنشاه

خَشایارشای دوم (به پارسی باستان: 𐎧𐏁𐎹𐎠𐎼𐏁𐎠) هفتمین شاهنشاه هخامنشی بود که در سال ۴۲۴ پیش از میلاد، تنها به‌مدت ۴۵ روز فرمانروایی کرد و به‌دست برادر ناتنی‌اش سغدیانه کشته شد. وی تنها پسر اردشیر یکم از ملکه داماسپیا بود و در دوران شاهنشاهی اردشیر، جانشین رسمی او بود که پس از مرگ پدر برای زمانکوتاه به تخت شاهنشاهی رسید.نام خشایارشا از دو بخش خشای به معنای «فرمان‌روا» و آرشا به معنای «قهرمان‌مرد» پدید آمده‌است. معنای این نام می‌تواند «کسی که در میان شاهان پهلوان است» یا «فرمانروای قهرمانان» باشد.