بچه بودی میخواستی زود تو رشد کنی

بچه بودی میخواستی زود تو رشد کنی
نمیدونستی یه روز میگی چه زود بزرگ شدی
میخواستی زور نشنوی ولی نفهمیدی
یه روز میاد،باید گردنُ با پول کلفت کنی
اینجا پول میدن،روزُ میخرن که
شب بری تو جا،بعد دودُ میدن دستت
ببین دختره اونقدم بد نی
میخواد خوب زندگی کنه که پولُ میپرسته
همه بنده ی مارک بُلیز
داداش برو تو این دنیا جا پارک تو نیست
جایی که دیگه شده بانک تروریست
کاری أ تو ساخته نی،بده فاک به پلیس
اینجا یه سری با گُل خو میگیرن
یه سری هم خودشونو پُر رو میبینن
مردمت اِنقد خالی و پوچن
که از سریال جم تی وی الگو میگیرن
نه،اینجا مُد شده درون پاشی
سریع میخورنت حتی اگه حروم باشی
دیگه یادت نی اذون داشی
مگه نمیدونی تَش باید از اون باشی
زندگی رولِ بچه،باس بشی متوجه
دنیا چِت بازی که با رولِ خدا شده نعشه
روز خوابه،شب لَش،ته کشیده جنبش
خیلی وقته تن مُده روح کاملا پــــشم
اونایی که فقط امروزُ میبینن
فک میکنن تو چشمت کوره
نمیفهمن فقط،درکشون به دور و برخودشونه،و تو فکرت دوره
میدونم خسته ای ولی،باور نکن هیچ وقت ببازی
میخوام همین الآن پاشی،بازم همه چیُ از نو بسازی
هیچ وقت نگو سردرگمم
بگو،نمیذارم حرفاشونُ تو مغزم کنن
تو،همونی که تش به درک دوبیتم خورده
ولی اینو بدون،هر مردی که زخمیه تاوقتی
امید هست بُردهــ
حاکم پوله نه،برده،هوای دلمم بد سرده
هر وقت تنها میشم یکی درِ گوشم زمزمه میکنه که مرگ،حقه
میگه یه زمانی خوب حالیت بود،حالا
پُره تاثیره روت هالیوود پَ
الآن الگوش Jack Az اونی که اعاشق اسطوره های فوتبالی بود
خدا زد درِ گوشم،که نپره هوشم،گفت
دنیا شیشه ــَست من ضربدر روشم
تو این آدما من خودمو گُم کردم
بین این همه جَو زده کوشم
نگا میکنم به تهران از دور
دیگه ضعیفه چشمام بدجور
من با گُذشتم دس به یقه شدم
تا بتونم خاطراتو بندازم دور،اه
اصلِ تو وصلِ به ریشست
اون که سیاسی میخونه همش حرفه کلیشست
بیخیال اینا زوم شو رو هدف که
واسه رسیدن بش نشون مرگِ بدی شصت
اگه مخت شده تیلیت فکر فرداست
اگه خون تو رگات عین چی میکشه فریاد
اگه لشی مثِ من و هر روز مستی  بازم بگو
خدا پشتمه بذا شیرین بشه دردات
هیچ وقت نگو سردرگمم
بگو،نمیذارم حرفاشونُ تو مغزم کنن
تو،همونی که تش به درک دو بیتم خورده
ولی اینو بدون،هر مردی که سختیه تاوقتی
امید هست برده
#EpiCure
#Hollywood