سخن خدا
#سخن_خدا
ﻓَﻤَﻦْ ﺣَﺂﺟَّﻚَ ﻓِﻴﻪِ ﻣِﻦْ ﺑَﻌْﺪِ ﻣَﺎ ﺟَﺂﺋَﻚَ ﻣِﻦَ ﺍﻟْﻌِﻠْﻢِ ﻓَﻘُﻞْ ﺗَﻌَﺎﻟَﻮْﺍْ ﻧَﺪْﻉُ ﺃَﺑْﻨَﺂﺋَﻨَﺎ ﻭَﺃَﺑْﻨَﺂﺋَﻜُﻢْ ﻭَﻧِﺴَﺂﺋَﻨَﺎ ﻭَﻧِﺴَﺂﺋَﻜُﻢْ ﻭَﺃَﻧْﻔُﺴَﻨَﺎ ﻭَﺃَﻧْﻔُﺴَﻜُﻢْ ﺛُﻢَّ ﻧَﺒْﺘَﻬِﻞْ ﻓَﻨَﺠْﻌَﻞ ﻟَّﻌْﻨَﺖَ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﻋَﻠَﻲ ﺍﻟْﻜَﺎﺫِﺑِﻴﻦَ
ﭘﺲ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮ، ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻋﻠﻢ ﻭ ﺩﺍﻧﺸﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﻭ (ﻋﻴﺴﻲ) ﺑﻪ ﺳﺘﻴﺰ ﻭ ﻣﺤﺎﺟّﻪ ﺑﺮﺧﻴﺰﺩ (ﻭ ﺍﺯ ﻗﺒﻮﻝ ﺣﻖّ ﺷﺎﻧﻪ ﺧﺎﻟﻲ ﻛﻨﺪ) ﺑﮕﻮ: ﺑﻴﺎﺋﻴﺪ ﭘﺴﺮﺍﻧﻤﺎﻥ ﻭﭘﺴﺮﺍﻧﺘﺎﻥ ﻭﺯﻧﺎﻧﻤﺎﻥ ﻭﺯﻧﺎﻧﺘﺎﻥ ﻭﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺭﺍ (ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﻪ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺍﺳﺖ) ﻭﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻧﻴﻢ، ﺳﭙﺲ (ﺑﻪ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺧﺪﺍ) ﻣﺒﺎﻫﻠﻪ ﻭ ﺯﺍﺭﻱ ﻛﻨﻴﻢ ﻭ ﻟﻌﻨﺖ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺩﺭﻭﻏﮕﻮﻳﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﻴﻢ.
#قرآن_سوره_آل_عمران_آیه_۶۱
#مباهله
#حقاقیت_اهل_بیت_در_کلام_خدا
#حضرت_علی_حضرت_فاطمه_زهرا_امام_حسن_امام_حسین_علیه_السلام
ﻭﺍژﻩ ﻱ «ﻧَﺒﺘَﻬﻞ» ﺍﺯ ﺭﻳﺸﻪ ﻱ «ﺍِﺑﺘﻬﺎﻝ» ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﺑﺎﺯﻛﺮﺩﻥ ﺩﺳﺖ ﻫﺎ ﻭ ﺁﺭﻧﺞ ﻫﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﺩﻋﺎ، ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ، ﺑﻪ ﺁﻳﻪ ﻱ ﻣﺒﺎﻫﻠﻪ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﻣﺒﺎﻫﻠﻪ، ﻳﻌﻨﻲ ﺗﻮﺟّﻪ ﻭ ﺗﻀﺮّﻉ ﺩﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ، ﺑﻪ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺗﻘﺎﺿﺎﻱ ﻟﻌﻨﺖ ﻭ ﻫﻠﺎﻛﺖ ﺑﺮﺍﻱ ﻃﺮﻑ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺍﻭ ﺍﻫﻞ ﺑﺎﻃﻞ ﺍﺳﺖ.(٨١٩)
ﺩﺭ ﺗﻔﺎﺳﻴﺮ ﺷﻴﻌﻪ ﻭ ﺳﻨﻲ ﻭ ﺑﺮﺧﻲ ﻛﺘﺐ ﺣﺪﻳﺚ ﻭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻧﻴﻢ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ﺩﻫﻢ ﻫﺠﺮﻱ، ﺍﻓﺮﺍﺩﻱ ﺍﺯ ﺳﻮﻱ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺁﻟﻪ ﻣﺄﻣﻮﺭ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺍﺳﻠﺎم ﺩﺭ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻧﺠﺮﺍﻥ ﺷﺪﻧﺪ. ﻣﺴﻴﺤﻴﺎﻥِ ﻧﺠﺮﺍﻥ ﻧﻴﺰ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻧﻲ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﺳﻠﺎم ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺁﻟﻪ ﺑﻪ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﮔﺴﻴﻞ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ. ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﮔﻔﺘﮕﻮﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﻧﺎﻥ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺁﻟﻪ ﺭﺩّ ﻭﺑﺪﻝ ﺷﺪ، ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺟﻮﻳﻲ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺣﻘّﺎﻧﻴّﺖ ﺍﺳﻠﺎم ﺍﺑﺮﺍﺯ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﻣﻲ ﻛﺮﺩﻧﺪ. ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪ ﻭ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﮕﻮ: ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﺑﺎ ﻓﺮﺍﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﻋﺰﻳﺰﺍﻧﻤﺎﻥ، ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻧﻴﻢ ﻭ ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺖ ﺗﻀﺮّﻉ ﻭ ﺍﺑﺘﻬﺎﻝ ﺑﺮ ﺩﺭﻭﻏﮕﻮﻳﺎﻥ ﻧﻔﺮﻳﻦ ﻛﻨﻴﻢ ﻭ ﻫﺮ ﻧﻔﺮﻳﻨﻲ ﻛﻪ ﺩﺍﻣﻦ ﮔﺮﻭﻩ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ، ﻣﻌﻠﻮم ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﻭ ﺑﺎﻃﻞ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻭ ﺟﺪﺍﻝ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺩﻫﻴﻢ.
ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﻣﺴﻴ
ﻓَﻤَﻦْ ﺣَﺂﺟَّﻚَ ﻓِﻴﻪِ ﻣِﻦْ ﺑَﻌْﺪِ ﻣَﺎ ﺟَﺂﺋَﻚَ ﻣِﻦَ ﺍﻟْﻌِﻠْﻢِ ﻓَﻘُﻞْ ﺗَﻌَﺎﻟَﻮْﺍْ ﻧَﺪْﻉُ ﺃَﺑْﻨَﺂﺋَﻨَﺎ ﻭَﺃَﺑْﻨَﺂﺋَﻜُﻢْ ﻭَﻧِﺴَﺂﺋَﻨَﺎ ﻭَﻧِﺴَﺂﺋَﻜُﻢْ ﻭَﺃَﻧْﻔُﺴَﻨَﺎ ﻭَﺃَﻧْﻔُﺴَﻜُﻢْ ﺛُﻢَّ ﻧَﺒْﺘَﻬِﻞْ ﻓَﻨَﺠْﻌَﻞ ﻟَّﻌْﻨَﺖَ ﺍﻟﻠَّﻪِ ﻋَﻠَﻲ ﺍﻟْﻜَﺎﺫِﺑِﻴﻦَ
ﭘﺲ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮ، ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻋﻠﻢ ﻭ ﺩﺍﻧﺸﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﻭ (ﻋﻴﺴﻲ) ﺑﻪ ﺳﺘﻴﺰ ﻭ ﻣﺤﺎﺟّﻪ ﺑﺮﺧﻴﺰﺩ (ﻭ ﺍﺯ ﻗﺒﻮﻝ ﺣﻖّ ﺷﺎﻧﻪ ﺧﺎﻟﻲ ﻛﻨﺪ) ﺑﮕﻮ: ﺑﻴﺎﺋﻴﺪ ﭘﺴﺮﺍﻧﻤﺎﻥ ﻭﭘﺴﺮﺍﻧﺘﺎﻥ ﻭﺯﻧﺎﻧﻤﺎﻥ ﻭﺯﻧﺎﻧﺘﺎﻥ ﻭﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺭﺍ (ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﻪ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺍﺳﺖ) ﻭﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻧﻴﻢ، ﺳﭙﺲ (ﺑﻪ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺧﺪﺍ) ﻣﺒﺎﻫﻠﻪ ﻭ ﺯﺍﺭﻱ ﻛﻨﻴﻢ ﻭ ﻟﻌﻨﺖ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺩﺭﻭﻏﮕﻮﻳﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﻴﻢ.
#قرآن_سوره_آل_عمران_آیه_۶۱
#مباهله
#حقاقیت_اهل_بیت_در_کلام_خدا
#حضرت_علی_حضرت_فاطمه_زهرا_امام_حسن_امام_حسین_علیه_السلام
ﻭﺍژﻩ ﻱ «ﻧَﺒﺘَﻬﻞ» ﺍﺯ ﺭﻳﺸﻪ ﻱ «ﺍِﺑﺘﻬﺎﻝ» ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﺑﺎﺯﻛﺮﺩﻥ ﺩﺳﺖ ﻫﺎ ﻭ ﺁﺭﻧﺞ ﻫﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﺩﻋﺎ، ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ، ﺑﻪ ﺁﻳﻪ ﻱ ﻣﺒﺎﻫﻠﻪ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﻣﺒﺎﻫﻠﻪ، ﻳﻌﻨﻲ ﺗﻮﺟّﻪ ﻭ ﺗﻀﺮّﻉ ﺩﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ، ﺑﻪ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺗﻘﺎﺿﺎﻱ ﻟﻌﻨﺖ ﻭ ﻫﻠﺎﻛﺖ ﺑﺮﺍﻱ ﻃﺮﻑ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺍﻭ ﺍﻫﻞ ﺑﺎﻃﻞ ﺍﺳﺖ.(٨١٩)
ﺩﺭ ﺗﻔﺎﺳﻴﺮ ﺷﻴﻌﻪ ﻭ ﺳﻨﻲ ﻭ ﺑﺮﺧﻲ ﻛﺘﺐ ﺣﺪﻳﺚ ﻭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻧﻴﻢ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ﺩﻫﻢ ﻫﺠﺮﻱ، ﺍﻓﺮﺍﺩﻱ ﺍﺯ ﺳﻮﻱ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺁﻟﻪ ﻣﺄﻣﻮﺭ ﺗﺒﻠﻴﻎ ﺍﺳﻠﺎم ﺩﺭ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻧﺠﺮﺍﻥ ﺷﺪﻧﺪ. ﻣﺴﻴﺤﻴﺎﻥِ ﻧﺠﺮﺍﻥ ﻧﻴﺰ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻧﻲ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺑﺎ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﺳﻠﺎم ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺁﻟﻪ ﺑﻪ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﮔﺴﻴﻞ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ. ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﮔﻔﺘﮕﻮﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﻧﺎﻥ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺁﻟﻪ ﺭﺩّ ﻭﺑﺪﻝ ﺷﺪ، ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺟﻮﻳﻲ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺣﻘّﺎﻧﻴّﺖ ﺍﺳﻠﺎم ﺍﺑﺮﺍﺯ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﻣﻲ ﻛﺮﺩﻧﺪ. ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪ ﻭ ﺧﻄﺎﺏ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﮕﻮ: ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﺑﺎ ﻓﺮﺍﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﻋﺰﻳﺰﺍﻧﻤﺎﻥ، ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻧﻴﻢ ﻭ ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺖ ﺗﻀﺮّﻉ ﻭ ﺍﺑﺘﻬﺎﻝ ﺑﺮ ﺩﺭﻭﻏﮕﻮﻳﺎﻥ ﻧﻔﺮﻳﻦ ﻛﻨﻴﻢ ﻭ ﻫﺮ ﻧﻔﺮﻳﻨﻲ ﻛﻪ ﺩﺍﻣﻦ ﮔﺮﻭﻩ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ، ﻣﻌﻠﻮم ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﻭ ﺑﺎﻃﻞ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻭ ﺟﺪﺍﻝ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺩﻫﻴﻢ.
ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﻣﺴﻴ
۷۸۸
۲۴ بهمن ۱۴۰۲
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.