افسانه ای در فرهنگ غربی می گوید:

زنان زیبا، باهوش نیستند. در واقع، این پندار غالب، حکمتی دوپهلوست، چون اشاره ای ضمنی به نازیبا بودن زنان باهوش است. این یک سناریوی دو سر باخت است. اگر زنی تمام وقت خود را صرف جذابیت و زیبایی خود کند، پیشرفتی حاصل نخواهد کرد و اگر فقط خود را وقف تحصیل علم کند، از زیبایی و جذابیت غافل می شود. زنی که وقتی را به پرورش ذهنش اختصاص ندهد، همچون نویسنده ای است که وقتی برای خواندن کتاب ندارد. هر انسانی بدون خرد و اندیشه، همچون فریادی است که می گوید: "نیازی نیست که من جهان را درک کنم، جهان باید من را درک کند!" اما کار دنیا به همین سادگی ها نیست. گرچه جذابیت و زیبایی فقط در کسب دانش و حقیقت خلاصه نمی شود اما برای ادامه هستی، ضروریست. معرفت کلید اختیار و قدرت است و اختیار و قدرت کلید جاذبه!