هیچکس تا حالا نشده که به ستاره ها نگاه کنه و آرزو کنه که

هیچکس تا حالا نشده که به ستاره ها نگاه کنه و آرزو کنه که کاش اونا نبودن ، هیچکس تاحالا از اقیانوس نپرسیده چرا برای این مدت طولانی مونده ، هیچکس آرزو نمیکنه که ماه از بین بره ، کسی ازش نمیخواد که ناپدید بشه ، هیچکس با خورشید نامهربون نیست ، چون میدونیم بهش نیاز داریم ، هیچکس درمورد فلسفه ی وجود این چیزا ها سوالی نمیپرسه . چون ما قبول کردیم همونی هستن که باید باشن .
پس چطور به خودت اجازه میدی در آینه نگاه کنی و آرزو کنی کاش وجود نداشتی ، از خودت نپرس که چرا انقدر دوام آوردی ، آرزو نکن که کاش اصلا نبودی و ناپدید میشدی ، اینقدر با خودت نامهربون نباش ، لطفا بدون که اینجا به تو نیاز هست ، وجود رو زیر سوال نبر چون وجود تو همه چیزه ، لطفا قبول کن که تو دقیقا همونی هستی که باید باشی .