کاشکی پیشم بودی و برام عین قرص های ارام بخش بودی

کاشکی پیشم بودی و برام عین قرص های ارام بخش بودی
رفتی
تنهام گزاشتی
منو باکوهی از غم و غصه ول کردی
دلمو شکوندی
رفتی
منو با گریه هام تنها گزاشتی
به نظرت دیگه گریه های من بند میاد
فکر نکنم ازاون موقع که عکستو پیش یکی دیگه دیدم دنیا تو سرم خراب شد
دیگه خواب و خوراکم شده گریه
نه ناهار خوردم نه شام ولی جاش کلی دق خوردم
کلی گریه کردم
حتی دیگه توان نوشتن بلاهایی که تو این چند ساعت سرم اومده روندارم
چون اندازه ی هزار سال برام گذشت