✅ چرا آدمای خوب زود تنبیه می شن⁉️
✅ چرا آدمای خوب زود تنبیه می شن⁉️
✍ این ابهام در ذهن بسیاری وجود دارد که چرا اغلب گنهکاران ، بر خلاف انسانهای خوب پیوسته در ناز و نعمت بوده و اسباب رفاه و خوشی آنان بی کم و کاست فراهم است و کمتر دچار مشکل می شوند؟ و در مقابل معمولا انسانهای خوب بیشتر دچار مشکل و تنگنا هستند . یا به عبارتی زود تنبیه می شوند ؟
باید دانست که اولا این موضوع کلیت نداشته همه بدکاران بی مشکل و در رفاه و آسایش ، و متقابلا همه خوبان در سختی و مشقت نیستند ؛ در ثانی مادیات و ذخارف دنیوی نزد خداوند مطلقا اعتباری که ما به آنها بخشیده ایم را ندارد .
👈 بنا به آموزه های دینی عذاب ها را می توان به سریع ، مهلت دار و بی زمان دسته بندی کرد :
در این میان تنها مؤمنان هستند که هر گناه و خطایی کردند بسرعت آثار و تبعات آن را می بینند تا دیر نشده به خود آیند و به پاکیزگی ذاتی خویش بازگردند.
ایمان این گروه بسته به درجات آن ، چون جامه سپیدی است که کوچک ترین لکه را نشان می دهد و تنبیه سریع خداوند برای آن است که فرد ، هشیار شده و هر چه زودتر لکه زشت گناه را از جامه سپید ایمانش بزداید.
انسانهای معمولی ، خطاهای شان همانند لکه هائی بر جامه زرد است. که فقط در صورت دقت دیده می شوند بنابراین به آنان مهلت داده میشود تا در یک فرصت بخود آیند .
اما کافران همانند کسانی هستند که جامه تیره به تن کرده اند که اگر پر از لکه های زشت هم شود به چشم نمی آید. اینان به حال خود رها شده اند و عذاب شان آنقدر به تأخیر می افتد تا سنگینتر و سخت تر شود و به مکافاتی ماندگار و دردناک دچار می شوند.
@Aavaonava
✍ این ابهام در ذهن بسیاری وجود دارد که چرا اغلب گنهکاران ، بر خلاف انسانهای خوب پیوسته در ناز و نعمت بوده و اسباب رفاه و خوشی آنان بی کم و کاست فراهم است و کمتر دچار مشکل می شوند؟ و در مقابل معمولا انسانهای خوب بیشتر دچار مشکل و تنگنا هستند . یا به عبارتی زود تنبیه می شوند ؟
باید دانست که اولا این موضوع کلیت نداشته همه بدکاران بی مشکل و در رفاه و آسایش ، و متقابلا همه خوبان در سختی و مشقت نیستند ؛ در ثانی مادیات و ذخارف دنیوی نزد خداوند مطلقا اعتباری که ما به آنها بخشیده ایم را ندارد .
👈 بنا به آموزه های دینی عذاب ها را می توان به سریع ، مهلت دار و بی زمان دسته بندی کرد :
در این میان تنها مؤمنان هستند که هر گناه و خطایی کردند بسرعت آثار و تبعات آن را می بینند تا دیر نشده به خود آیند و به پاکیزگی ذاتی خویش بازگردند.
ایمان این گروه بسته به درجات آن ، چون جامه سپیدی است که کوچک ترین لکه را نشان می دهد و تنبیه سریع خداوند برای آن است که فرد ، هشیار شده و هر چه زودتر لکه زشت گناه را از جامه سپید ایمانش بزداید.
انسانهای معمولی ، خطاهای شان همانند لکه هائی بر جامه زرد است. که فقط در صورت دقت دیده می شوند بنابراین به آنان مهلت داده میشود تا در یک فرصت بخود آیند .
اما کافران همانند کسانی هستند که جامه تیره به تن کرده اند که اگر پر از لکه های زشت هم شود به چشم نمی آید. اینان به حال خود رها شده اند و عذاب شان آنقدر به تأخیر می افتد تا سنگینتر و سخت تر شود و به مکافاتی ماندگار و دردناک دچار می شوند.
@Aavaonava
۳.۸k
۰۵ مرداد ۱۴۰۱
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.