حدیثمهدوی

حدیث_مهدوی
کلام امام زمان

فمن ظلمنا کان فی جملة الظالمین لنا وکانت لعنة الله علیه لقوله عزّ وجلّ (ألا لعنة الله علی الظالمین)

ای شیعه ما
جدم پیغمبر (صلی الله علیه وآله) فرمود: هر کس آنچه را که پیش عترت من حرام است حلال بداند، به زبان هر پیغمبری ملعون است؛ پس هر کس حق ما را تضییع کند (در حق ما ظلم کند) از جمله‌ی ستمگران به ما محسوب می‌شود و مشمول لعنت پروردگار خواهد بود چنان که خداوند فرمود: أَلا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَی الظَّالِمِین.

منابع:توقیع ابوالحسین محمد بن جعفر اسدیالإحتجاج علی أهل اللجاج (للطبرسی) / ج 2 / 479 / ذکر طرف مما خرج أیضا عن صاحب الزمان ع من المسائل الفقهیة و غیرها فی التوقیعات علی أیدی الأبواب الأربعة و غیرهم ..... ص : 479وسائل الشیعة / ج 9 / 540 / 3 - باب وجوب إیصال حصة الإمام من الخمس إلیه مع الإمکان و إلی بقیة الأصناف مع التعذر و عدم جواز التصرف فیها بغیر إذنه ..... ص : 537بحار الأنوار (ط - بیروت) / ج 12 / 26 / باب 2 قصص ولادته علیه‌السلام إلی کسر الأصنام و ما جری بینه و بین فرعونه و بیان حال أبیه ..... ص : 14بحار الأنوار (ط - بیروت) / ج 53 / 182 / باب 31 ما خرج من توقیعاته ع ..... ص : 150بحار الأنوار (ط - بیروت) / ج 81 / 42 / باب 10 القبلة و أحکامها ..... ص : 28بحار الأنوار (ط - بیروت) / ج 93 / 184 / باب 22 وجوب الخمس و عقاب تارکه و حکمه فی زمان الغیبة و حکم ما وقف علی الإمام ع ..... ص : 184