وسوسه شیرین:پارت دوازدهم

وسوسه شیرین:پارت دوازدهم
ویو نیگان
بعد صبحانه و جمع کردن میز از جودیت و آرجی خدافظی کردیم و فرستادیمشون برن..اصن هیچی از صبحانه خوردنم نفهمیدم..همش حواسم پرتش بود...اههه خفه شوو..وقتی بچه ها رفتن..در و بستم و رو به ا٫ت گفتم..
_هر زمان آماده بازجویی هستی بگو..
+نظر من تغییری ایجاد میکنه؟
_صددرصد..خب مثلا زمان رو عقب تر میندازیم..چمیدونم..
+مهم نیس واسم زودتر تمومش کن..
_باشه..
هر دومون رفتیم و روی کاناپه نشستیم..هعیی..نمیخواد درک کنه من حاضرم بخاطر راحتیش تمام سختی ها رو به جون بخرم..بیخیال..
_امم ببین ا٫ت..من زیاد سخت نمیگیرم..آروم آروم..عین دو تا دوست..
+درست کارتو انجام بده..اگه از من اعتراف بکشی فوقش اینه من از بین میرم..ولی اگه اشتباهی سر بزنه ازت ریک تو رو مجازات میکنه..
_خب..بزار از اونجایی که فرمانده شدی شروع کنیم..
+سنم 33 بودش..برادرم بخاطر یه سری دلایل از جانشینی پدرم خلع شد..و من بخاطر اینکه ازش بزرگتر بودم انتخاب شدم به فرمانده ای..
_چه مشکلاتی؟
+بیخیالش..
_ا٫ت...
+هیچی برادرم به پسرا گرایش داشت..و خب مشخصا یه فرد گی نمیتونه فرمانروایی چندین هزار نفرو بر عهده داشته باشه..
_اووممم خب ادامش..