پنا م برم ب خدا

پناھ مے برم بھ خدا
از عيبے که «امروز» در خود مے بينم
و «ديروز» ديگران را
بھ خاطر همان عيب؛ ملامت ڪرده ام …
محتاط باشيم؛ در «سرزنش»
و «قضاوت ڪردن ديگران» …
وقتے
نه از «ديروز او» خبر داريم ؛
نه از «فرداے خودمان» …❤


[آرزویت را برآورده میڪند ، آن خدایے ڪھ
آسمان را براے خنداندن گلے میگریاند🌦🌿🙃]