.

.
یک ﻧﻔﺮ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ِ ﻣﻦ ﻭ ﺷﻌﺮﻡ ﺗﻨﻬﺎﺳﺖ ...
ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻗﺎﻓﯿﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﭘﯿﺪﺍﺳﺖ ...
ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﺭﻭﯾﺎﯼ ِ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻗﻠﻤﻢ ...
ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﻗﻠﻢ ِ ﻣﻦ ﺷﯿﺪﺍﺳﺖ ...
ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﺷَﻪ ﺑﯿﺖ ِ ﻏﺰﻟﻬﺎﯼ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ...
ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﻫﺴﺖ ﻃﻠﻮﻉ ﺳﺤﺮﯼ ، ﺍﺯ ﻓﺮﺩﺍﺳﺖ ...
ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﻫﺴﺖ ، ﺯ ﺁﺭﺍﻣﺶ ِ ﻣﻦ ﻃﻮﻓﺎﻧﯿﺴﺖ ...
ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﻫﺴﺖ ، ﺳﺮﻭﺩ ِ ﺧﻮﺵ ِ ﻣﻮﺝ ِ ﺩﺭﯾﺎﺳﺖ ...
ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﻫﺴﺖ،ﻣﺮﺍ ﺳﻮﯼ ﺧﻮﺩﺵ ﻣﯿﺨﻮﺍﻧﺪ ...
ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﻫﺴﺖ، ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ِ ﻣﻦ ، ﺑﯽ ﻫﻤﺘﺎﺳﺖ ...
ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﻫﺴﺖ، ﺗﻤﻨﺎﯼ ﺩﻝ ِ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺍﺳﺖ ...
ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﺷﺪﻩ ﯼ ﺑﯽ ﻟﯿﻼﺳﺖ ...
ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ِ ﺍﻓﮑﺎﺭ ِ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ...
ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻪ ﺩﺍﻡ ﻋَﺬﺭﺍﺳﺖ ...
ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﻫﺴﺖ ﺩﻟﺶ ﻫﻤﭽﻮ ﺩﻝ ِ ﻣﻦ ﺧﻮﻥ ﺍﺳﺖ ...
ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﻓﺮﯾﺎﺩﺳﮑﻮﺗﺶغوغاست
ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﻫﺴﺖ.....