با من دیوانه ، هی امروز و فردا ، نازنین.

با من دیوانه ، هی امروز و فردا ، نازنین.
میکنی دیوانه را غرق تمنا، نازنین

مهربانی ، هر دلی را ذره ذره میبرد
قطره میساید دل هر صخره ای را ، نازنین.

خط قرمز داشت، حتی عشق در مرز غرور
قوی تنها میشود گاهی فریبا، نازنین.

عمرها باد مخالف بادبانم را شکست.
خسته ام چون پاره تخته ، روی دریا، نازنین.

چاک پیراهن، بهانه دست هر یوسف دهد.
ای زلیخای دلم! این نیست بلوا، نازنین.

سردی شبهای یلدا جای خود دارد ولی،
فصل فردین ندارم تاب یلدا، نازنین.

"برنتابد کوه را "با هر مهیبی پرّ کاه.
دل به یک لبخند تسخیر است در ما، نازنین.

آنقدر تنها ترینم، چو یتیمی ناامید.
سر به بالین می‌گذارم ، غرق رویا ، نازنین.

با غرورم سالها امّا و آیا کرده ای.
مرغ وحشی میرمد از باغ و صحرا، نازنین
****