دوچرخه سواری خانم هامشکلی باشرع ندارد!
ایاچون پوشش خانم ایرانی کامل نیست باید ازحقوق اولیه شهروندی وانسانی مثله رانندگی ودوچرخه سواری وموتورسواری محروم شود؟
ممکن است خانمی با پوشش غیر متعارف در خیابان راه میرود یا سوار تاکسی و اتوبوس و مترو میشود. برای خرید به مغازه و بیمارستان و هتل میرود پس آیا باید گفت در خیابان هم نباید راه برود؟ با پوشش نامناسب سوار اتوبوس میشوند پس سوار شدن او حرام است؟ چه فرق میکند با پوشش نامناسب ترک موتور شوهرش سوار شده است بگویم ننشیند حرام است؟ آقایان در قم خانمشان را پشت موتورشان سوار میکنند بگوییم چون سقف ندارد حرام است؟ با یکدیگر اینطرف و آنطرف می روند، میشود گفت وضعیتش متفاوت است؟ آنجا سرپوشیده است و اینجا سرپوشیده نیست؟ عوارض پیرامونی ربطی به دوچرخه سواری ندارد.
رانندگی دوچرخه با اینکه خانمی پشت دوچرخه بنشیند تفاوتی ندارد؟
زمان رکاب زدن وقتی فرد یک شلوار و مانتوی مناسب پوشیده و بدنش هم مشخص نیست چه اشکالی میتواند داشته باشد؟ حتی اگر برجستگی هم پیدا باشد مگر الان خانم ها حتی چادر که سرشان می کنند برجستگی بدنشان پیدا نیست؟ ایا الان اکثر زنان چادری محجبه درقم وسایرشهرها ارایش نمی کنند وناخن های خود رالاک نمی زنند؟ ایا چون مردها نگاه می کنند وباعث تحریک نمی شوند ، باید جلوی تک تک زنان گرفت وبه جرم تضاد باقواعدفقهی انهاراتنبیه کرد؟
اگر شرعا خلاف است پس آن هم به همین صورت باید خلاف باشدومجازات بشن؟
نظرفقهای ومفتیان این است دوچرخه سواری موتورسواری حرام است!
دوچرخه سواری بانوان یک پدیده نو و موضوعی جدید است. این موضوع نیز همچون دیگر پدیدههای مستحدثه این پرسش را به میان میآورد که آیا چنین پدیدهای از منظر اسلام مجاز است یا خیر و وجه شرعی این حکم چیست؟ برخی از فقها نسبت به حکم این پدیده، موضعی منفی دارند و آن را حرام دانستهاند ولی باید دانست که نظر و اجتهاد فقها، به خودی خود، نظر اسلام نیست و از حجیت برخوردار نمیباشد!
مثلا زمان قاجار علما شیعه وسنی به چیزهای جدیدی که از غرب واردکشورهای اسلامی می شد درابتدا نظر می دادند فلان چیز حرام وممنوع است نظیر این مسائل که مخالفت می کردند:مخالفت با جمهوری مخالفت بااصل نیاز به قانون و مجلس، مخالفت بامدارس جدید، مخالفت باتحصیل دختران، مخالفت بااستفاده از دوش حمام، برق، بلندگو، گوجه و هویج فرنگی، رأی زنان در انتخابات، استفاده از سینما و رادیو و تلویزیون، موسیقی، ویدئو، ماهواره، رانندگی زنان واینترنت و غیره از اینگونه مسائل بودهاند!
ما برای شرعی بودن یک موضوع یک دلیلی بیشتر از نص قرآن یا سنت قطعی نداریم. قرآن که راجع به دوچرخهسواری، متورسیکلتسواری و رانندگی ساکت است، در روایات هم هیچ دلیل برای رد این موضوع نداشتیم که بشود به آن استناد کرد. روایات ضعیف موجود هم که مربوط به منع سوارشدن بر اسب یا زین است چنان سست است که هیچ فقیهی از صدر اسلام تا حال، فتوا به آن نداده است. مثل این است که بگویید خانم ها دیگر مکه نروند چون وقتی میروند سوار زین الاغ یا اسب میشوند. قبل از انقلاب که بحث رانندگی ماشین مطرح بود برخی همین اشکال را میکردند بر پایه همین روایات میگفتند حرام است. بنابراین کدام فقیه است که بتواند فتوا دهد که خانم ها نمیتوانند روی صندلی بنشینند
ممکن است خانمی با پوشش غیر متعارف در خیابان راه میرود یا سوار تاکسی و اتوبوس و مترو میشود. برای خرید به مغازه و بیمارستان و هتل میرود پس آیا باید گفت در خیابان هم نباید راه برود؟ با پوشش نامناسب سوار اتوبوس میشوند پس سوار شدن او حرام است؟ چه فرق میکند با پوشش نامناسب ترک موتور شوهرش سوار شده است بگویم ننشیند حرام است؟ آقایان در قم خانمشان را پشت موتورشان سوار میکنند بگوییم چون سقف ندارد حرام است؟ با یکدیگر اینطرف و آنطرف می روند، میشود گفت وضعیتش متفاوت است؟ آنجا سرپوشیده است و اینجا سرپوشیده نیست؟ عوارض پیرامونی ربطی به دوچرخه سواری ندارد.
رانندگی دوچرخه با اینکه خانمی پشت دوچرخه بنشیند تفاوتی ندارد؟
زمان رکاب زدن وقتی فرد یک شلوار و مانتوی مناسب پوشیده و بدنش هم مشخص نیست چه اشکالی میتواند داشته باشد؟ حتی اگر برجستگی هم پیدا باشد مگر الان خانم ها حتی چادر که سرشان می کنند برجستگی بدنشان پیدا نیست؟ ایا الان اکثر زنان چادری محجبه درقم وسایرشهرها ارایش نمی کنند وناخن های خود رالاک نمی زنند؟ ایا چون مردها نگاه می کنند وباعث تحریک نمی شوند ، باید جلوی تک تک زنان گرفت وبه جرم تضاد باقواعدفقهی انهاراتنبیه کرد؟
اگر شرعا خلاف است پس آن هم به همین صورت باید خلاف باشدومجازات بشن؟
نظرفقهای ومفتیان این است دوچرخه سواری موتورسواری حرام است!
دوچرخه سواری بانوان یک پدیده نو و موضوعی جدید است. این موضوع نیز همچون دیگر پدیدههای مستحدثه این پرسش را به میان میآورد که آیا چنین پدیدهای از منظر اسلام مجاز است یا خیر و وجه شرعی این حکم چیست؟ برخی از فقها نسبت به حکم این پدیده، موضعی منفی دارند و آن را حرام دانستهاند ولی باید دانست که نظر و اجتهاد فقها، به خودی خود، نظر اسلام نیست و از حجیت برخوردار نمیباشد!
مثلا زمان قاجار علما شیعه وسنی به چیزهای جدیدی که از غرب واردکشورهای اسلامی می شد درابتدا نظر می دادند فلان چیز حرام وممنوع است نظیر این مسائل که مخالفت می کردند:مخالفت با جمهوری مخالفت بااصل نیاز به قانون و مجلس، مخالفت بامدارس جدید، مخالفت باتحصیل دختران، مخالفت بااستفاده از دوش حمام، برق، بلندگو، گوجه و هویج فرنگی، رأی زنان در انتخابات، استفاده از سینما و رادیو و تلویزیون، موسیقی، ویدئو، ماهواره، رانندگی زنان واینترنت و غیره از اینگونه مسائل بودهاند!
ما برای شرعی بودن یک موضوع یک دلیلی بیشتر از نص قرآن یا سنت قطعی نداریم. قرآن که راجع به دوچرخهسواری، متورسیکلتسواری و رانندگی ساکت است، در روایات هم هیچ دلیل برای رد این موضوع نداشتیم که بشود به آن استناد کرد. روایات ضعیف موجود هم که مربوط به منع سوارشدن بر اسب یا زین است چنان سست است که هیچ فقیهی از صدر اسلام تا حال، فتوا به آن نداده است. مثل این است که بگویید خانم ها دیگر مکه نروند چون وقتی میروند سوار زین الاغ یا اسب میشوند. قبل از انقلاب که بحث رانندگی ماشین مطرح بود برخی همین اشکال را میکردند بر پایه همین روایات میگفتند حرام است. بنابراین کدام فقیه است که بتواند فتوا دهد که خانم ها نمیتوانند روی صندلی بنشینند
۲.۷k
۱۵ فروردین ۱۴۰۲
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.