عشق و غرور p2۹

_ممنون ..راجبه همون موضوع زنگ زدید درسته؟
گلوشو صاف کرد:
_ بله همونطور که خودتونم میدونید دانیار جان خدابیامرز خیلی آدم زرنگی بود و قبل مرگش هم میدونست قصد جونشو دارن..طبق وصیت نامه ایشون نوشته شده اگه اتفاقی براشون بیوفته شما باید به قَیِم دیگه ای سپرده بشید
کلافه گفتم:
_آقای جونگ چند بار تا حالا این حرفا رو زدید من هم جوابم همونه ک گفتم...من میتونم از خودم و پسرم مراقبت کنم.
_شما متوجه نیستید..مرگ دانیار کار رقیباش بوده ، قطعا اونا سراغ شما و پسرتون هم میاد
چند لحظه مکث کردم
جون خودم مهم نبود..
جون آرشاویر در خطر بود
شاید وقتش بود تسلیم بشم و خودمو دست تقدیر بسپرم
_باید چیکار کنم؟
صداش خوشحال شد:
_تصمیم خیلی درستی گرفتید فردا صبح تشریف بیارید به محضری که آدرسشو براتون میفرستم باید یه سری سند هارو امضا بزنید
_باشه میام
صبح ساعت ۸ راه افتادیم..حتی یک لحظه هم آرشاویر رو از خودم جدا نمیکردم
همه جا کنار خودم بود
پشت چراغ قرمز ایستادیم...۵۸ ثانیه
با تقه ای که به شیشه خورد سرمو برگردوندم
دختربچه ای که ظاهری نامرتب و مظلوم داشت ..دل همه رو نرم میکرد...نمیکرد؟؟
شیشه رو کشیدم پایین...۴۳ ثانیه
_خاله ..تورو خدا یه فال بگیر...توروخدا
اگه دانیار نبود شاید وضعیت زندگی منم مثل این دختر میشد