صدایم را به یاد آر گر آواز غمگینی به پا شد

صدایم را به یاد آر گر آواز غمگینی به پا شد
من این شعر گرانم که از ارزان و ارزانی جدا شد
من هرچه ام باتو زیباترم
من عاشقم تا فریدی به گور
تابیده ام من به شعر تنت
میخوانمت خط به خط مو به مو
بی تو بی شب افروزی ماندنت
بی تب تند پیراهنت
شک نکن من که هیچ
آسمان هم زمین میخورد