گفتم: من تو رو قافیه می کنم تو آخرین ظرف

گفتم: من تو رو قافیه می‌کنم تو آخرین ظرف
سالاد سزارم، بوسه هاتو رَنده می‌کنم
میون نقاشی هام، آغوشتو شعر میکنم
روی یه بوم پنجاه در هفتاد تو یکی از خیابون
های سنگفرش شده میلان.
برات نوشتم: من تو رو قر و قاطی دوست دارم،
بی منطق، عجیب غریب!
اونقدی که میتونم روی پرده اولین سالن سینما
بهمن بنوازمت، با پیانو، پالت یا حتی کلاکت
اولین سکانس هالیوود.
برات نوشتم من یه آغوشم پر از رنگ، پر از شعر،
پر از تو. برات نوشتم که بگم من دوست داشتن
توعم و تو شعر منی. فرقی نمیکنه زمان و مکانش.
وسط پارک شهر یا میون اشک و آه فرودگاه امام
یا حتی وسط بزن بزن اولین راند 
آخرین مبارزه من.
خواستم برات جایی به نثر نوشته باشم که
#تولحظه‌هایِ‌منــی😇😍🌱


#مخاطب‌دار♥️👑!
#برایِ‌‌بهترین‌دِلبرَ!!😉🌱